Υψηλά ντεσιμπέλ (και νταβατζιλίκια) ... από ΑΕΠΙ

Θα βρεθεί ένας πολιτικός με αδένες να βάλει τέλος σ΄αυτό το αίσχος?

Ξεκουφαίνει... με τα τιμολόγιά της η ΑΕΠΙ τους καταστηματάρχες στο Βόλο, ειδικά τώρα σε περίοδο μεγάλης μείωσης των τζίρων και πλήθους λουκέτων
Ολα τα είχαν οι καταστηματάρχες, η ΑΕΠΙ τους έλειπε... Το αμοιβολόγιο της Ανώνυμης Εταιρείας Πνευματικής Ιδιοκτησίας συνεχίζει να αποτελεί πραγματικό βραχνά για κάθε είδους επιχείρηση με ζωντανή ή όχι μουσική. Και αν οι διαμαρτυρίες καταστηματαρχών στο Βόλο ήταν μέχρι πριν από χρόνια έντονες, πλέον -και ενώ έχουν εγκλωβιστεί στις δραματικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης- είναι κραυγές απόγνωσης.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Βάσω Σαμακοβλή
Ενα μεγάλο ποσοστό επιχειρήσεων εστίασης και διασκέδασης -και όχι μόνο- αν όχι η ...
συντριπτική τους πλειοψηφία στο Βόλο, παλεύει με τα διαρκώς αυξανόμενα χρέη που καλείται να τακτοποιήσει προς την ΑΕΠΙ, τον Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων μουσικών έργων, που εκπροσωπεί πνευματικούς δημιουργούς και δικαιούχους μουσικών έργων.
Την ώρα που οι επιχειρήσεις δίνουν καθημερινή μάχη για τα λειτουργικά τους έξοδα, τα οποία αυξάνονται αντιστρόφως ανάλογα με την κίνηση στα καταστήματά τους και τον τζίρο, τη στιγμή που πλήθος λουκέτων έχουν τοποθετηθεί και οι προβλέψεις για το 2012 για νέα που θα ακολουθήσουν είναι ιδιαίτερα δυσοίωνες, η ΑΕΠΙ στέκει στο ύψος της...
Τα αμοιβολόγια της Εταιρείας είναι δυσβάσταχτα σε μια εποχή μεγάλης οικονομικής δυσπραγίας, διαμαρτύρονται αγανακτισμένοι επιχειρηματίες και ούτε καν σκέψη για μείωση τους, παρά το γεγονός ότι τα ταμεία των καταστημάτων κλείνουν σε ημερήσια βάση με τις εισπράξεις να κατρακυλούν έως και 70%.
Μέσα στην απόγνωσή τους για τα περιορισμένα έσοδά τους και τη γιγάντωση των εξόδων οι καταστηματάρχες έχουν να αντιμετωπίσουν και ένα πρόσθετο πονοκέφαλο. Οι διαρκείς μηνύσεις από την αστυνομία για μη κατοχή «άδειας μουσικών οργάνων», σε περίπτωση που δεν υπάρχει, με κίνδυνο ακόμη και την αναστολή λειτουργίας των καταστημάτων.
Αυτό συνεπάγεται ένα ατελείωτο πήγαινε-έλα στα δικαστήρια. Το ίδιο και σε περιπτώσεις που δεν τακτοποιήσουν έγκαιρα το χρέος τους προς την ΑΕΠΙ ή τυχόν πρόστιμο που θα τους επιβληθεί από έφοδο υπαλλήλων της εταιρίας στα καταστήματά τους.
Τραγούδησες μόνος; Πλήρωσε!
Οι επιχειρηματίες μιλούν για παράλογες απαιτήσεις της ΑΕΠΙ σε περίοδο που προσπαθούν να κρατήσουν ανοιχτά τα καταστήματά τους, ενώ συνεχίζουν να αναζητούν απαντήσεις σε πολλά από τα ερωτήματα που για χρόνια ολόκληρα παραμένουν αδιευκρίνιστα.
Όπως γιατί πληρώνει στην ΑΕΠΙ μια επιχείρηση για το μουσικό πρόγραμμα που προσφέρει στους θαμώνες της, παίζοντας cd τα οποία έχει αγοράσει, πληρώνοντας με το ποσό της αγοράς για πνευματικά δικαιώματα. Ή εάν ένας επιχειρηματίας επιλέξει να ακούγονται στο χώρο του μαγαζιού του μουσικές από το... Τζιμπουτί, ποιος τον διαβεβαιώνει ότι η πολυεθνική εταιρία προστατεύει τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών και αυτής της ανεξάρτητης παράλιας χώρας της Αφρικής και κατά συνέπεια πρέπει να πληρώνει χαράτσι;
Τι γίνεται πάλι αν θελήσει να γλιτώσει από τις οφειλές στην ΑΕΠΙ και δεν ανοίξει ούτε το «on» στο ραδιόφωνο, αφήνοντας βουβό το κατάστημά του με μόνο θόρυβο τις φωνές των θαμώνων και τα τσουγκρίσματα των ποτηριών, αλλά έρθει κάποια στιγμή στο τσακίρ κέφι ή σε ντέρτια πάρει μια κιθάρα και τραγουδήσει... γρατζουνίζοντάς τη; ‘Η αρχίσει να «κελαηδά» και χωρίς κιθάρα ακόμη;
Τότε πάλι, αν έφοδος υπαλλήλων τον «συλλάβει» να τραγουδά, θα αντιμετωπίσει πρόστιμο της ΑΕΠΙ, αφού σύμφωνα με την εταιρία «τα μουσικά έργα που τραγουδάτε έχουν μουσική και στίχο που τα έχουν συνθέσει και συγγράψει πνευματικοί δημιουργοί οι οποίοι εκπροσωπούνται από την ΑΕΠΙ. Η άδεια Δημοσίας Εκτέλεσης δεν εξετάζει ποιος ερμηνεύει τα μουσικά έργα, αλλά νομιμοποιεί την χρήση των έργων του ρεπερτορίου των δημιουργών δικαιούχων μελών της ΑΕΠΙ. Συνεπώς, η έγγραφη άδεια της ΑΕΠΙ είναι απαραίτητη».
Ο επιχειρηματίας -ακόμη και για περίπτερο αν πρόκειται ή για ένα παρασκευαστήριο φαγητού- αν τολμήσει να ανοίξει ραδιόφωνο ή τηλεόραση στον επαγγελματικό του χώρο, χρειάζεται άδεια από την ΑΕΠΙ. Η εταιρία απαντά: «Έχει εκδοθεί εγκύκλιος από το Υπουργείο Εσωτερικών, στην οποία αναφέρεται ότι στα καταστήματα που υπάρχει -αυστηρά και μόνον- ραδιόφωνο ή/και τηλεόραση χωρίς επιπλέον ηχητικές εγκαταστάσεις, δεν χρειάζεται η άδεια μουσικών οργάνων. Η άδεια αυτή, δεν πρέπει να συγχέεται με την γραπτή άδεια Δημοσίας Εκτέλεσης της ΑΕΠΙ και επομένως η ανωτέρω εγκύκλιος δεν σας απαλλάσσει από τις υποχρεώσεις σας έναντι του Οργανισμού μας».Ευτυχώς που ακόμη η ΑΕΠΙ δεν έχει πρόσβαση μέσα στα... μπάνια μας -έτσι τουλάχιστον θέλουμε να πιστεύουμε!- για να επιβάλει πρόστιμα σε όσους τραγουδάνε σε αυτό!
«Παίξτε στην Αλάσκα...»
Χρόνια τώρα τα καταστήματα εστίασης και διασκέδασης διαμαρτύρεται για το «ανελέητο σφυροκόπημα που δέχεται από τον εισπρακτικό οργανισμό της ΑΕΠΙ» για τα πνευματικά δικαιώματα, αλλά και τον «Απόλλωνα» που ακολούθησε για τα συγγενικά δικαιώματα.Σε μία από τις τελευταίες ανακοινώσεις του ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Καταστημάτων Εστίασης και Διασκέδασης, σε ύφος απόγνωσης, αναφέρει:
«Δεν έχουμε τίποτα με τους υγιείς δημιουργούς πνευματικών έργων, αλλά με τους αρρωστημένους κερδοσκόπους δημιουργούς, που δεν τους ενδιαφέρει τίποτε άλλο παρά μόνο πόσα θα εισπράξουν. Ξεχνούν, όμως, ότι σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα θα ψάχνουν για ακροατές, αλλά δεν θα βρίσκουν. Εμείς τους ενημερώσαμε, τους δώσαμε τον απαιτούμενο χρόνο να σκεφτούν, ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν δεν είναι οι ενδεδειγμένοι, όσον αφορά πάντα στον κλάδο μας.
Εμείς τους ζητήσαμε ποτέ διαφημιστικά δικαιώματα; Όχι βέβαια. Τέλος λοιπόν και η διαφήμιση των τραγουδιών τους. Να παίζετε κύριοι τα τραγούδια σας στην Αφρική, στην Αυστραλία και στην Αλάσκα. Σας σιχάθηκε ο κλάδος μας. Σας ακριβοπλήρωσε με το αίμα της ψυχής του. Κατασχέσατε σπίτια, κλείσατε επιχειρήσεις κύριοι συνθέτες και στιχουργοί, μέλη της ΑΕΠΙ. Καιρός λοιπόν κι εμείς να σας κλείσουμε την πόρτα από τα μαγαζιά μας, δίδοντάς σας τα ποσά που δικαιούσθε κι όχι αυτά που ζητάτε. Δεν θέλουμε πια ούτε να σας ακούμε, μα ούτε και να σας βλέπουμε.
Προσλάβετε και μπράβους κι όποιος δεν πληρώνει να του καίτε το μαγαζί, ειδικά κάποιων παραμεθόριων καφενείων που με ένα τρανζιστοράκι προσπαθούν να ακούσουν τα τραγούδια σας και να περάσουν λίγο ευχάριστα τις ατέλειωτες ώρες μοναξιάς και αναδουλειάς τους. Είστε τόσο μάγκες λοιπόν, που με τον φόβο της Αστυνομίας τους υποχρεώνετε να σας πληρώσουν. Παλιά μας συγκινούσαν τα τραγούδια σας, μας αναγκάσατε όμως να τα σιχαθούμε.
Σε πιο σημείο κύριοι ο 2121/93 λέει ότι το αμοιβολόγιό σας πρέπει να βγαίνει βάσει των τετραγωνικών μέτρων που έχει ένα μαγαζί; Σας βόλεψε λοιπόν μια χαρά αυτός ο υπολογισμός, για να μπορείτε να εισπράττετε, μόνο από τον κλάδο μας ίσως και 200.000.000€ ετησίως. Γίνατε όλοι γνωστοί επειδή αυτός ο λαός σας τραγούδησε στις ταβέρνες, στα καφενεία, στα δημόσια στέκια του. Στόμα-στόμα έγιναν κάποιων από εσάς, κάποτε γνωστά τα τραγούδια σας και μίλησαν σε καρδιές, ένωσαν, συγκίνησαν και κάποια απαγορευόντουσαν κάποτε. Τι ειρωνεία. Και τώρα απαγορεύονται. Τώρα μόνοι σας αναγκάζετε τον κόσμο να μην τα παίζει πια, γιατί στέλνετε εσείς την αστυνομία να τους το απαγορεύει».
Σημείωση
Ο «Τ» ζήτησε με μια σειρά ερωτήσεων στοιχεία και διευκρινίσεις για το θέμα από την ΑΕΠΙ στο Βόλο, αλλά δεν απαντήθηκαν ώστε να συμπεριληφθούν στο κείμενο, παρά τις διαβεβαιώσεις που δόθηκαν για την έγκαιρη απάντησή τους.

Ταχυδρόμος, Πανθεσσαλική Εφημερίδα