Με μια ομιλία παρέμβαση-σοκ ο Πρόεδρος του Ελληνοβρετανικού Επιμελητηρίου κ. Χάρης Οικονομόπουλος και παρουσία του νέου "πρωθυπουργού" της Ελλάδας κ. Ηorst Reichenbach, έκανε λόγο για την ανάγκη να υπάρξει επιτέλους δικαιοσύνη και να μπουν φυλακή οι...
διεφθαρμένοι Έλληνες πολιτικοί!
Ολόκληρη η παρέμβαση του Προέδρου του Ελληνοβρετανικού Επιμελητηρίου
ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, ΕΧΕΙ ΑΠΟΚΟΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ. ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.
Εάν αυτό δεν γίνει άμεσα, δημοκρατικά και συγκροτημένα, η ιστορία διδάσκει ότι εμφιλοχωρεί αναρχία και παρατεταμένη δυστυχία.
Δεν έχουμε πλέον χρόνο. Εσείς, εγώ - εμείς μέσα και, κυρίως, έξω από αυτή την αίθουσα, παράλληλα με την όποια τεχνική βοήθεια μπορούμε να έχουμε από τους εταίρους μας, τον κ. Reichenbach και τους όποιους ικανούς μέσα από την όχι ιδιαίτερα αποτελεσματική Κοινοτική γραφειοκρατία, πρέπει να επιταχύνουμε τη λύση στο πρόβλημα, πριν πάψει και αυτή να είναι λύση.
Σημερινό παλλαικό αίτημα είναι η σωτηρία της πατρίδας, μαζί, όμως, και η Δικαιοσύνη.
Όχι η «φορολογική», «κοινωνική» ή κάποιου «άλλου είδους δικαιοσύνη» αλλά, καθαρά και ξάστερα, Δικαιοσύνη.
Απλή, του τύπου « Υπουργέ, φίλε, συνάδελφε, κύριε, ’Εκλεψες? Φυλακή!».
Παράλληλα με την τήρηση από την Κυβέρνηση όσων τεχνικών μέτρων έχουν συμφωνηθεί με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους δανειστές μας, μέτρων που αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα και όχι την πάθηση, ως μόνη καθαρή και αποτελεσματική λύση βλέπω άμεση συνταγματική αναθεωρητική διαδικασία δυο ταχυτήτων με δημοψήφισμα. Διαδικασία συνολικής διάρκειας 6 έως 8 μηνών.
Με τρεις βασικές προτεραιότητες θεσμικής μεταρρύθμισης που μπορούν να έχουν ολοκληρωθεί πριν το τέλος του χρόνου. Και με ταυτόγχρονη έναρξη της διαδικασίας αναθεώρησης όσων άλλων κριθούν ότι είναι χρήσιμο να αναθεωρηθούν.
ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΩΤΗ: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ για σταθερό κάθε φορά χρονικό διάστημα, δημοκρατικά μεν, χωρίς προσωπική η πολιτική ιδιοτέλεια δε.
ΑΝΑΓΚΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: HΘΙΚΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.
Η εκτελεστική εξουσία για να είναι σεβαστή και αποτελεσματική πρέπει να αποκτήσει ηθική νομιμοποίηση. Αυτό δεν θα γίνει εάν δεν καταργηθεί κάθε διάταξη που περιορίζει την ποινική λογοδοσία των μελών της κυβέρνησης, εάν δε καταργηθεί άμεσα το άρθρο 86 του Συντάγματος που περιορίζει τον χρόνο παραγραφής των αδικημάτων των μελών της κυβέρνησης Και επειδή, αφενός οι σκελετοί του παρελθόντος πρέπει να θαφτούν βαθιά, αφετέρου οι επερχόμενοι κυβερνήτες θα πρέπει να κυβερνούν με τον φόβο του νόμου, αξίζει να εξεταστεί η χρησιμότητα συνταγματικής ποινικής και αστικής αμνηστίας σε όσους καταθέσουν αποδεικτικά που θα οδηγήσουν στην διαλεύκανση κακουργηματικών πράξεων δωροδοκίας κρατικών αξιωματούχων και απιστίας σε βάρος του Δημοσίου μέσα σε σύντομη αποκλειστική προθεσμία από την θέση του νέου Συντάγματος σε ισχύ.
ΖΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ: H ΑNAΠΤΥΞΗ.
Η Ελλάδα πρέπει να ξεκαθαρίσει στους Έλληνες και στον κόσμο εάν είναι πράγματι υπέρ της ανάπτυξης και του κέρδους, εάν την επιθυμεί έκτος από το ότι την χρειάζεται.
Οι μεταρρυθμίσες μπορούν να αποφασισθούν και από την παρούσα Βουλή και να επικυρωθούν με δημοψήφισμα. Με το ίδιο δημοψήφισμα αυτή ή η επομένη Βουλή μπορεί να λάβει την εντολή να επεξεργαστεί κάθε άλλη θεσμική μεταρρύθμιση που κρίνεται αναγκαία και να την εισαγάγει προς κύρωση με νέο δημοψήφισμα, σε σύντομο χρονικό διάστημα που θα οριστεί. Και οι δύο φάσεις της προτεινόμενης θεσμικής μεταρρύθμισης μπορούν να ολοκληρωθούν σε έξι με οκτώ μήνες, χωρίς να επηρεάζεται η εφαρμογή του προγράματος δημοσιονομικής προσαρμογής.
Σε ένα κράτος που από το 1990 και μετά ούτε ένας υπεξαιρέτης δημοσίου χρήματος δεν έχει περάσει ούτε μία μέρα «μέσα», σε ένα κράτος που κόμματα – μικρά και μεγάλα – αφού σιτίστηκαν στο Πρυτανείο της κάθε Siemens, Ferrostaal και, Κύριος οίδε, ποίων άλλων εξακολουθούν να εναλλάσσονται στην εξουσία επιχειρώντας «να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο» και να «πατάξουν την διαφθορά», σε ένα «κράτος» που ένα αδικαιολόγητα σφριγηλό πολιτικό προσωπικό εγκαλεί τους πάντες για φοροδιαφυγή, προσθέτοντας πως «όλοι μαζί τα φάγαμε», κατανοώ πόσο μπορεί να δυσκολεύεται κάποιος να επιχειρηματολογήσει πειστικά υπερ πολιτισμένων απαντήσεων.
Η κοινωνική οργή είναι μιά σαν μιά μεγάλη κατσαρόλα που βράζει. Μπορούμε να προλάβουμε να αξιοποιήσουμε τον ατμό και να του δώσουμε διέξοδο, να τον μετατρέψουμε σε κίνηση και να απογειώσουμε την Ελλάδα. Απογειώνοντας δε την Ελλάδα, θα απογειώσουμε και την Ευρώπη. Γιατί η Ελλάδα, η μητέρα της Ευρώπης, είναι η μόνη που σήμερα μπορεί να αλλάξει και να αποκαταστήσει, τάχιστα και ραγδαία, ένα αποτελεσματικό σύστημα διακυβέρνησής της.
Σκεφθείτε πόσο εύκολα και γρήγορα μπορούμε να αλλάξουμε τα μικρά που μας καθηλώνουν τόσες δεκαετίες για να απολαύσουμε την ευημερία που ο ηθικός και υλικός πλούτος της χώρας μπορεί να φέρει στα χέρια «ακούραστων εργατών της ανόρθωσης», όπως έλεγε και ο Βενιζέλος 101 χρόνια πριν[1].
Όσοι γνωρίζετε πόσα κεφάλαια τριγυρίζουν καθημερινά αναζητώντας ασφάλεια και επενδυτική προοπτική, αναλογιστείτε πόσο ραγδαία και εκρηκτική μπορεί να είναι η ανάπτυξη της πατρίδας μόλις αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη της Ελληνικής κοινωνίας και της λογικής στους θεσμούς και σε λογοδοτούντες ηγέτες της. Μόλις αποκατασταθεί ένα λογικό σύστημα αποτελεσματικής διακυβέρνησης. Μόλις, απλά, ενωθεί το τιμόνι με το πηδάλιο της πατρίδας.
Το να προσδοκά κανείς από το σημερινό πολιτικό σύστημα να αποκομματικοποιήσει το κράτος ισοδυναμεί με την ελπίδα κάποιων το ‘40, ότι το ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας θα μπορούσε να την αποναζιστικοποιήσει.
Αντιμετωπίζουμε αντίστοιχα πολιτικά προβλήματα με αυτά του 1909. Μόνος, όμως, στρατός μπορεί να είναι το πλήθος όσων θέλουμε να εξακολουθούμε να ζούμε και να δουλεύουμε σε αυτόν τον τόπο.
Το Σύνταγμα κάθε χώρας είναι το νομικό εργαλείο που καταγράφει το Κοινωνικό Συμβόλαιο μιάς ιστορικής περιόδου. Aς ξεπεράσουμε τον νομικό ευσεβισμό περι «Μη Αναθεωρητέων Διατάξεων» και, με βάση την θεωρία του Μείζονος Αγαθού ας επικεντρωθούμε στο μέλλον της χώρας και του Ελληνισμού.
[1] «Έχω ακράδαντη την πεποίθηση ότι, παρά την φθορά των εθνικών δυνάμεων που οφείλεται σε τόσο μακρόχρονη κακοδιοίκηση, ο υλικός και ηθικός πλούτος της χώρας εξαρκεί, ώστε στα χέρια εμπνευσμένων εργατών της ανόρθωσης, να αποκαταστήσει την Ελλάδα στη θέση που της αξίζει στην οικογένεια των πολιτισμένων χωρών» (Ελ. Βενιζέλος, Πλατεία Συντάγματος, 5 Σεπτεμβρίου 1910).
Ολόκληρη η παρέμβαση του Προέδρου του Ελληνοβρετανικού Επιμελητηρίου
ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, ΕΧΕΙ ΑΠΟΚΟΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ. ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.
Εάν αυτό δεν γίνει άμεσα, δημοκρατικά και συγκροτημένα, η ιστορία διδάσκει ότι εμφιλοχωρεί αναρχία και παρατεταμένη δυστυχία.
Δεν έχουμε πλέον χρόνο. Εσείς, εγώ - εμείς μέσα και, κυρίως, έξω από αυτή την αίθουσα, παράλληλα με την όποια τεχνική βοήθεια μπορούμε να έχουμε από τους εταίρους μας, τον κ. Reichenbach και τους όποιους ικανούς μέσα από την όχι ιδιαίτερα αποτελεσματική Κοινοτική γραφειοκρατία, πρέπει να επιταχύνουμε τη λύση στο πρόβλημα, πριν πάψει και αυτή να είναι λύση.
Σημερινό παλλαικό αίτημα είναι η σωτηρία της πατρίδας, μαζί, όμως, και η Δικαιοσύνη.
Όχι η «φορολογική», «κοινωνική» ή κάποιου «άλλου είδους δικαιοσύνη» αλλά, καθαρά και ξάστερα, Δικαιοσύνη.
Απλή, του τύπου « Υπουργέ, φίλε, συνάδελφε, κύριε, ’Εκλεψες? Φυλακή!».
Παράλληλα με την τήρηση από την Κυβέρνηση όσων τεχνικών μέτρων έχουν συμφωνηθεί με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους δανειστές μας, μέτρων που αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα και όχι την πάθηση, ως μόνη καθαρή και αποτελεσματική λύση βλέπω άμεση συνταγματική αναθεωρητική διαδικασία δυο ταχυτήτων με δημοψήφισμα. Διαδικασία συνολικής διάρκειας 6 έως 8 μηνών.
Με τρεις βασικές προτεραιότητες θεσμικής μεταρρύθμισης που μπορούν να έχουν ολοκληρωθεί πριν το τέλος του χρόνου. Και με ταυτόγχρονη έναρξη της διαδικασίας αναθεώρησης όσων άλλων κριθούν ότι είναι χρήσιμο να αναθεωρηθούν.
ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΩΤΗ: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ για σταθερό κάθε φορά χρονικό διάστημα, δημοκρατικά μεν, χωρίς προσωπική η πολιτική ιδιοτέλεια δε.
ΑΝΑΓΚΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: HΘΙΚΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ.
Η εκτελεστική εξουσία για να είναι σεβαστή και αποτελεσματική πρέπει να αποκτήσει ηθική νομιμοποίηση. Αυτό δεν θα γίνει εάν δεν καταργηθεί κάθε διάταξη που περιορίζει την ποινική λογοδοσία των μελών της κυβέρνησης, εάν δε καταργηθεί άμεσα το άρθρο 86 του Συντάγματος που περιορίζει τον χρόνο παραγραφής των αδικημάτων των μελών της κυβέρνησης Και επειδή, αφενός οι σκελετοί του παρελθόντος πρέπει να θαφτούν βαθιά, αφετέρου οι επερχόμενοι κυβερνήτες θα πρέπει να κυβερνούν με τον φόβο του νόμου, αξίζει να εξεταστεί η χρησιμότητα συνταγματικής ποινικής και αστικής αμνηστίας σε όσους καταθέσουν αποδεικτικά που θα οδηγήσουν στην διαλεύκανση κακουργηματικών πράξεων δωροδοκίας κρατικών αξιωματούχων και απιστίας σε βάρος του Δημοσίου μέσα σε σύντομη αποκλειστική προθεσμία από την θέση του νέου Συντάγματος σε ισχύ.
ΖΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ: H ΑNAΠΤΥΞΗ.
Η Ελλάδα πρέπει να ξεκαθαρίσει στους Έλληνες και στον κόσμο εάν είναι πράγματι υπέρ της ανάπτυξης και του κέρδους, εάν την επιθυμεί έκτος από το ότι την χρειάζεται.
Οι μεταρρυθμίσες μπορούν να αποφασισθούν και από την παρούσα Βουλή και να επικυρωθούν με δημοψήφισμα. Με το ίδιο δημοψήφισμα αυτή ή η επομένη Βουλή μπορεί να λάβει την εντολή να επεξεργαστεί κάθε άλλη θεσμική μεταρρύθμιση που κρίνεται αναγκαία και να την εισαγάγει προς κύρωση με νέο δημοψήφισμα, σε σύντομο χρονικό διάστημα που θα οριστεί. Και οι δύο φάσεις της προτεινόμενης θεσμικής μεταρρύθμισης μπορούν να ολοκληρωθούν σε έξι με οκτώ μήνες, χωρίς να επηρεάζεται η εφαρμογή του προγράματος δημοσιονομικής προσαρμογής.
Σε ένα κράτος που από το 1990 και μετά ούτε ένας υπεξαιρέτης δημοσίου χρήματος δεν έχει περάσει ούτε μία μέρα «μέσα», σε ένα κράτος που κόμματα – μικρά και μεγάλα – αφού σιτίστηκαν στο Πρυτανείο της κάθε Siemens, Ferrostaal και, Κύριος οίδε, ποίων άλλων εξακολουθούν να εναλλάσσονται στην εξουσία επιχειρώντας «να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο» και να «πατάξουν την διαφθορά», σε ένα «κράτος» που ένα αδικαιολόγητα σφριγηλό πολιτικό προσωπικό εγκαλεί τους πάντες για φοροδιαφυγή, προσθέτοντας πως «όλοι μαζί τα φάγαμε», κατανοώ πόσο μπορεί να δυσκολεύεται κάποιος να επιχειρηματολογήσει πειστικά υπερ πολιτισμένων απαντήσεων.
Η κοινωνική οργή είναι μιά σαν μιά μεγάλη κατσαρόλα που βράζει. Μπορούμε να προλάβουμε να αξιοποιήσουμε τον ατμό και να του δώσουμε διέξοδο, να τον μετατρέψουμε σε κίνηση και να απογειώσουμε την Ελλάδα. Απογειώνοντας δε την Ελλάδα, θα απογειώσουμε και την Ευρώπη. Γιατί η Ελλάδα, η μητέρα της Ευρώπης, είναι η μόνη που σήμερα μπορεί να αλλάξει και να αποκαταστήσει, τάχιστα και ραγδαία, ένα αποτελεσματικό σύστημα διακυβέρνησής της.
Σκεφθείτε πόσο εύκολα και γρήγορα μπορούμε να αλλάξουμε τα μικρά που μας καθηλώνουν τόσες δεκαετίες για να απολαύσουμε την ευημερία που ο ηθικός και υλικός πλούτος της χώρας μπορεί να φέρει στα χέρια «ακούραστων εργατών της ανόρθωσης», όπως έλεγε και ο Βενιζέλος 101 χρόνια πριν[1].
Όσοι γνωρίζετε πόσα κεφάλαια τριγυρίζουν καθημερινά αναζητώντας ασφάλεια και επενδυτική προοπτική, αναλογιστείτε πόσο ραγδαία και εκρηκτική μπορεί να είναι η ανάπτυξη της πατρίδας μόλις αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη της Ελληνικής κοινωνίας και της λογικής στους θεσμούς και σε λογοδοτούντες ηγέτες της. Μόλις αποκατασταθεί ένα λογικό σύστημα αποτελεσματικής διακυβέρνησης. Μόλις, απλά, ενωθεί το τιμόνι με το πηδάλιο της πατρίδας.
Το να προσδοκά κανείς από το σημερινό πολιτικό σύστημα να αποκομματικοποιήσει το κράτος ισοδυναμεί με την ελπίδα κάποιων το ‘40, ότι το ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας θα μπορούσε να την αποναζιστικοποιήσει.
Αντιμετωπίζουμε αντίστοιχα πολιτικά προβλήματα με αυτά του 1909. Μόνος, όμως, στρατός μπορεί να είναι το πλήθος όσων θέλουμε να εξακολουθούμε να ζούμε και να δουλεύουμε σε αυτόν τον τόπο.
Το Σύνταγμα κάθε χώρας είναι το νομικό εργαλείο που καταγράφει το Κοινωνικό Συμβόλαιο μιάς ιστορικής περιόδου. Aς ξεπεράσουμε τον νομικό ευσεβισμό περι «Μη Αναθεωρητέων Διατάξεων» και, με βάση την θεωρία του Μείζονος Αγαθού ας επικεντρωθούμε στο μέλλον της χώρας και του Ελληνισμού.
[1] «Έχω ακράδαντη την πεποίθηση ότι, παρά την φθορά των εθνικών δυνάμεων που οφείλεται σε τόσο μακρόχρονη κακοδιοίκηση, ο υλικός και ηθικός πλούτος της χώρας εξαρκεί, ώστε στα χέρια εμπνευσμένων εργατών της ανόρθωσης, να αποκαταστήσει την Ελλάδα στη θέση που της αξίζει στην οικογένεια των πολιτισμένων χωρών» (Ελ. Βενιζέλος, Πλατεία Συντάγματος, 5 Σεπτεμβρίου 1910).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου