Tης Νίνας Τσιμπούλη
Το γεγονός ότι παραπέμπονται από την εξεταστική επιτροπή για το Βατοπέδι οι κ.κ. Δούκας, Κοντός, Μπασιάκος και μένουν στην απέξω κ.κ. Βουλγαράκης, Ρουσόπουλος και άλλοι πολλοί, μου θύμισε το ξάφνιασμα που ένιωσα όταν είδα ότι οι συλληφθέντες με την κατηγορία της συμμετοχής στη 17 Νοέμβρη ήταν αυτοί οι απλοί, άχρωμοι και άοσμοι τύποι που κατέκλυζαν την τηλεοπτική μας καταναλίσκουσα καθημερινότητα. Ποιος από... εμάς πίστεψε ότι αυτοί ήταν; Ποιος από εμάς πιστεύει ότι αυτοί που "απίστησαν" προς το δημόσιο και ευθύνονται για την ανεξέλεγκτη πτώχευση που ήδη βιώνουμε (αλλά ουδείς παραδέχεται) είναι αυτοί οι τρεις και όχι...
υπουργοί, πρωθυπουργοί και πρόεδροι της δημοκρατίας που έχουν συγκαλύψει επί σειρά ετών τη σήψη της Bουλής και την αδιαφάνεια των αποφάσεων που λαμβάνουν χώρα μέσα σε αυτή;
Σ' αυτό το πλαίσιο λοιπόν, δεν καταλαβαίνω γιατί κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ο Πέτρος Δούκας ότι δρα σε στυλ "Ουγκάντας". Με αυτή την οικονομική ύφεση, που όλο νομίζουμε ότι πιάσαμε πάτο και όμως υπάρχει ακόμα πιο κάτω, με τη διαφθορά σε δυσθεώρητα (και απλησίαστα) ύψη, με την ηγεμονία ενος πρωθυπουργού που δεν έλαβε κανένα μήνυμα απο τις αυτοδιοικητικές εκλογές, με την Ουγκάντα διαφέρουμε μόνο σε γεωγραφικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά.
Το ΠΑΣΟΚ πληρώνει την καθημερινή του επιβίωση με έναν πολιτικό θάνατο. Στην φοβική νηνεμία που έχει καταλάβει τις κινήσεις όλων, νομίζει πως μπορεί να την γλιτώσει (εκ)θέτοντας στο απόσπασμα τον αντίπαλο. Παρόλαυτα, τα αποθέματα υπομονής της κοινωνίας εξαντλούνται μέρα με τη μέρα, η πείνα προκαλεί ανεξέλεγκτες αντιδράσεις και για να συνεχίσει να επιβιώνει θα πρέπει κάποια στιγμή να βγάλει στη σέντρα και τη δική του ταμπακέρα...
http://press-gr.blogspot.com/2010/11/blog-post_5520.html
υπουργοί, πρωθυπουργοί και πρόεδροι της δημοκρατίας που έχουν συγκαλύψει επί σειρά ετών τη σήψη της Bουλής και την αδιαφάνεια των αποφάσεων που λαμβάνουν χώρα μέσα σε αυτή;
Σ' αυτό το πλαίσιο λοιπόν, δεν καταλαβαίνω γιατί κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ο Πέτρος Δούκας ότι δρα σε στυλ "Ουγκάντας". Με αυτή την οικονομική ύφεση, που όλο νομίζουμε ότι πιάσαμε πάτο και όμως υπάρχει ακόμα πιο κάτω, με τη διαφθορά σε δυσθεώρητα (και απλησίαστα) ύψη, με την ηγεμονία ενος πρωθυπουργού που δεν έλαβε κανένα μήνυμα απο τις αυτοδιοικητικές εκλογές, με την Ουγκάντα διαφέρουμε μόνο σε γεωγραφικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά.
Το ΠΑΣΟΚ πληρώνει την καθημερινή του επιβίωση με έναν πολιτικό θάνατο. Στην φοβική νηνεμία που έχει καταλάβει τις κινήσεις όλων, νομίζει πως μπορεί να την γλιτώσει (εκ)θέτοντας στο απόσπασμα τον αντίπαλο. Παρόλαυτα, τα αποθέματα υπομονής της κοινωνίας εξαντλούνται μέρα με τη μέρα, η πείνα προκαλεί ανεξέλεγκτες αντιδράσεις και για να συνεχίσει να επιβιώνει θα πρέπει κάποια στιγμή να βγάλει στη σέντρα και τη δική του ταμπακέρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου