Του Ευάγγελου Παπανούτσου(...) Αν κάποιος μας ρωτήσει, πλησίασε η ανθρωπότητα, στον αιώνα μας, την πραγματική δημοκρατία ή απομακρύνθηκε από αυτήν; Φοβάμαι ότι δεν θα είναι κολακευτική η απάντησή μας..
Σήμερα τεράστια τμήματα της οικουμένης, σε όλες τις ηπείρους, έχουν πολίτευμα ολοκληρωτικό. Οι δημοκρατούμενες περιοχές στο χάρτη της γης, έχουν απελπιστικά συρρικνωθεί και η ευστάθειά τους δοκιμάζεται. Πώς μπορούμε λοιπόν να μιλήσουμε σοβαρά για πρόοδο της δημοκρατίας;
Μπορεί βέβαια να ...ατυχήσαμε πολιτικά, γίναμε όμως ... πολύ σοφότεροι από τους προγόνους μας, στην πολιτική "γνώση".
Μάθαμε π.χ., οι ισχυροί της γης (είτε είναι κοινωνικές τάξεις είτε κράτη ολόκληρα), νοθεύουν και καπηλεύονται τη δημοκρατία. Με το γράμμα του νόμου εξισώνουν τους πολίτες. Στην πράξη όμως τους ξεχωρίζουν κατά, την οικονομική τους κατάσταση, το χρώμα της επιδερμίδας τους ή την κομματική τους τοποθέτηση και ανάλογα τους συμπεριφέρονται.
Μάθαμε ακόμη ότι οι μάζες εξακολουθούν να δημαγωγούνται. Ξεσηκώνονται για να αποχτήσουν τις ελευθερίες που τους υπόσχονται κάποιοι δημεγέρτες και τελικά, ενώ νικούν χάνουν και τις λίγες που είχαν.
Μάθαμε τέλος ότι λαοί μεγάλοι και περήφανοι, μέσα στην αλαζονεία τους θεωρούν λογικό και ηθικό να καταδυναστεύουν κάποιος λαούς μικρότερους με μια νέα μορφή αποικιοκρατίας: τους παραδίδουν σε τοπικούς αυθέντες που είναι οι εντολοδόχοι και οι πράκτορες των συμφερόντων τους.
Mε λίγες λέξεις: γνωρίσαμε από κοντά στη μια όχθη τον πολιτικό κυνισμό και την πολιτική υποκρισία και στην άλλη όχθη την πολιτική αφέλεια και την πολιτική μωρία..
Προοδέψαμε τούτο τον αιώνα... Όμως δεν ευτυχήσαμε.
ΒΙΒΛΙΟ - ΠΗΓΗ: "Η Κρίση του πολιτισμού μας" (1978)
pelekis
Σήμερα τεράστια τμήματα της οικουμένης, σε όλες τις ηπείρους, έχουν πολίτευμα ολοκληρωτικό. Οι δημοκρατούμενες περιοχές στο χάρτη της γης, έχουν απελπιστικά συρρικνωθεί και η ευστάθειά τους δοκιμάζεται. Πώς μπορούμε λοιπόν να μιλήσουμε σοβαρά για πρόοδο της δημοκρατίας;
Μπορεί βέβαια να ...ατυχήσαμε πολιτικά, γίναμε όμως ... πολύ σοφότεροι από τους προγόνους μας, στην πολιτική "γνώση".
Μάθαμε π.χ., οι ισχυροί της γης (είτε είναι κοινωνικές τάξεις είτε κράτη ολόκληρα), νοθεύουν και καπηλεύονται τη δημοκρατία. Με το γράμμα του νόμου εξισώνουν τους πολίτες. Στην πράξη όμως τους ξεχωρίζουν κατά, την οικονομική τους κατάσταση, το χρώμα της επιδερμίδας τους ή την κομματική τους τοποθέτηση και ανάλογα τους συμπεριφέρονται.
Μάθαμε ακόμη ότι οι μάζες εξακολουθούν να δημαγωγούνται. Ξεσηκώνονται για να αποχτήσουν τις ελευθερίες που τους υπόσχονται κάποιοι δημεγέρτες και τελικά, ενώ νικούν χάνουν και τις λίγες που είχαν.
Μάθαμε τέλος ότι λαοί μεγάλοι και περήφανοι, μέσα στην αλαζονεία τους θεωρούν λογικό και ηθικό να καταδυναστεύουν κάποιος λαούς μικρότερους με μια νέα μορφή αποικιοκρατίας: τους παραδίδουν σε τοπικούς αυθέντες που είναι οι εντολοδόχοι και οι πράκτορες των συμφερόντων τους.
Mε λίγες λέξεις: γνωρίσαμε από κοντά στη μια όχθη τον πολιτικό κυνισμό και την πολιτική υποκρισία και στην άλλη όχθη την πολιτική αφέλεια και την πολιτική μωρία..
Προοδέψαμε τούτο τον αιώνα... Όμως δεν ευτυχήσαμε.
ΒΙΒΛΙΟ - ΠΗΓΗ: "Η Κρίση του πολιτισμού μας" (1978)
pelekis
Read more: http://tolimeri.blogspot.com/#ixzz18dv8nWFZ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου