Την προηγούμενη εβδομάδα τα "Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης", όπως ονομάζει τα ΜΜΕ ο Τζίμης Πανούσης, άσκησαν και αυτά με τη σειρά τους το απεργιακό τους δικαίωμα στη προσπάθεια να αγωνιστούν ως σύγχρονοι Κολοκοτρώνηδες ή σύγχρονες Μπουμπουλίνες ενάντια στα μέτρα που θέτει η Τρόικα-ή για να είμαστε ακριβέστεροι-το κυβερνητικό επιτελείο του ΠαΣοΚ, του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος, για να μην ξεχνάμε τη σημασία που έχουν τα αρχικά.
Είπαν και... αυτά με τη σειρά τους να μπουν στον απεργιακό χορό με όλες αυτές τις εργατικές ενώσεις για να διαδηλώσουν και να διεκδικήσουν τα κεκτημένα εργασιακά τους δικαιώματα. Μόνο που αυτά χαίρουν φορολογικής ασυλίας εν αντιθέση με τους υπόλοιπους Έλληνες, αμοίβονται με πολλαπλασίως περισσότερα ευρώ κάθε μήνα, είναι διασφαλισμένα από τη ...
κρατική μέριμνα για τη μεταφορά, τις τηλεπικοινωνίες τους και την ασφάλειά τους, έχουν το δημοσιογραφικό απόρρητο ως άλλοθι για τα πάντα. Δεν είναι τυχαίο που για να εισαχθεί κάποιος δημοσιογράφος στο σωματείο της ΕΣΗΕΑ πρέπει να δώσει εξετάσεις και να είναι άτομο "συστάσεων" από άλλα μέλη του σωματείου. Όλα αυτά δείχνουν ότι είναι μεγάλο προνόμιο να είσαι δημοσιογράφος σήμερα, ίσως μεγαλύτερο από το να είσαι πολιτικός, δικαστικός ή νομοθέτης, γιατί πολύ απλά όταν είσαι δημοσιογράφος είσαι όλα αυτά μαζί. Κυβερνάς τις συνειδήσεις του κόσμου και ανεβάζεις όποιον επιθυμείς στο θρόνο της Εξουσίας, δικάζεις άτυπα και βγάζεις πορίσματα αυθαίρετα χωρίς να δίνεις λόγο πουθενά και σε κανέναν, θέτεις εσύ την έννοια του δικαίου-ακόμα και αν αντίκειται στο ίδιο το Δίκαιο-και ορίζεις τι εστί "δέον" και τι "άπρεπο".
Με λίγα λόγια το λειτούργημα της Δημοσιογραφίας έχει τόση εξουσία που αν ο δημοσιογράφος την καπηλευτεί ιδιοτελώς και την αξιοποιήσει έντεχνα-πράγμα που είναι άτυπος κανόνας-γίνεται Η Εξουσία, η υπέρτατη. Από όλα αυτά συνάγεται ότι η απεργία δεν έγινε για πρακτικούς λόγους, διότι απλούστατα δεν υπάρχουν και πώς μπορούν ποτέ να υπάρξουν? Οι δημοσιογράφοι είναι οι μεγαλύτεροι ηθικοί αυτουργοί και συνεργοί στο μέγιστο οικονομικό έγκλημα που συνετελέσθη στη χώρα μας. Όλες οι αποκαλύψεις γίνονται a la carte και αποτελούν ουσιαστικά συμβόλαια οριμένου χρόνου όπου όταν δεν τηρήται ένας από τους υπογραφέντες όρους τότε η μπόρα ξεσπάει με αποδείξεις και ονόματα. Siemens, Μονή Βατοπαιδίου, Χρηματιστήριο και πολλά άλλα ήταν όλα σκάνδαλα γνωστά στο χώρο των Μέσων για χρόνια. Το timing της δημοσιοποίησής τους αν κανείς μελετήσει τα γεγονότα και τις περιστάσεις σφαιρικά δεν ήταν τυχαίο ή άκαιρο.
Τα Μέσα με την απεργιακή τους κινητοποίηση επιχείρησαν να γινουν "ένας από εμάς", να δημαγωγήσουν για άλλη μία φορά και να κερδίσουν έστω και ένα μικρό ποσοστό των εντυπώσεων του κόσμου ανεξάρτητα αν το πέτυχαν ή όχι. Άυτό που όμως για άλλη μια φορά αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι οι πορείες των εργαζομένων δεν καλύφθηκαν όπως έπρεπε, ο κόσμος που επιθυμούσε να διαδηλώσει δεν ενημερώθηκε σωστά για αυτές και για άλλη μία φορά οι εικόνες που είδαμε στις οθόνες μας εκ των υστέρων ήταν μόνο τα επεισόδια και η εμπόλεμη πλευρά των διαδηλώσεων. Μόνο τα Μέσα έχουν τη μαζική δύναμη σήμερα να γίνουν ταγοί μίας επανάστασης ανατροπής του σκηνικού και αν αυτά δεν το θελήσουν πραγματικά αυτή δεν θα συντελεστεί ποτέ. Πάντα λέμε στη θεωρία ότι ο κόσμος έχει τη δύναμη να διαμορφώσει τα Μέσα, αυτός τα διαμορφώνει με τις επιλογές του και άλλες αερολογίες...Τα Μέσα διαμορφώνονται-από πολλούς παράγοντες- και στη συνέχεια διαμορφώνουν και εμάς. Όλη αυτή η ιστορία ξεκίνησε όταν η είδηση έγινε σχόλιο.
Λύση μπορεί να υπάρξει...αλλά θα αργήσει. Θα πρέπει να αλλάξει σιωπηρά η γενιά των Μέσων πρώτα και κυρίως ο "πομπός". Όταν αλλάξει η εκπομπή σήματος σίγουρα θα έχει αλλάξει και το μήνυμα. Πότε?Άγνωστο...
Read more: http://www.enimerwsi.com/2010/12/blog-post_6420.html#ixzz18fy8cBIr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου