του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
- Η πρωτοφανής ιστορικά υπερυσσώρευση αυξημένου λαθρομεταναστευτικού φορτίου στην ελληνική επικράτεια, δεν είναι ούτε προϊόν ανέχειας, ούτε αποτέλεσμα κοινωνικής δυστυχίας όπως τεχνηέντως επιχειρούν να μας πείσουν οι ψευδεπίγραφοι ανθρωπιστές και οι επαγγελματίες «αντιρατσιστές» των αμφιλεγόμενων και καλά χρηματοδοτούμενων ΜΚΟ και λοιπών γιαλατζή «προοδευτικών» και παρατρεχάμενων. Είναι πρωτίστως και κυρίως αποτέλεσμα κατευθυνόμενου και καλά οργανωμένου σχεδίου, με... ενορχηστρωτή τον τουρκικό μεγαλοϊδεατισμό και εκτελεστικά όργανα την ισλαμική μαφία του οργανωμένου δουλεμπορίου.
- Ως πολιτική πρακτική, είναι πλήρως εναρμονισμένη με την τουρκική εθνική στρατηγική του «στρατηγικού βάθους» και υπηρετεί αταλάντευτα την επιδίωξη περαιτέρω διεύρυνσης του «ισλαμικού τόξου» που αποσκοπεί στην πολιτισμική και εθνική αλλοίωση της Ευρώπης συνολικά.
- Στη βάση αυτού ακριβώς του στρατηγικού σχεδιασμού, οφείλουμε να καταδείξουμε τρεις πολύ σημαντικές παραμέτρους που συνθέτουν τη χορογραφία στο σύνολό της:
Α) Οι «δυστυχισμένοι» δεν επιλέγουν τη Σαουδική Αραβία και τον παράδεισο του Κατάρ που θα μπορούσε να αποτελεί τη γη της επαγγελίας για κατατρεγμένους ανθρώπους που αναζητούν δουλειά και μεροκάματο επιβίωσης, και οι οποίες χώρες επιπροσθέτως είναι και Ισλαμικές, αλλά τη Χριστιανική Ελλάδα. Τυχαίο???
Β) Οι δρόμοι της λαθρομετανάστευσης διευρύνθηκαν δραστικά από το Μαρόκο, τη Σομαλία και κάθε γωνιά Ισλαμικής γης. Όλοι αυτοί παραβλέπουν δεκάδες άλλες χώρες στις οποίες η πρόσβαση είναι και εγγύτερη και ευκολότερη, και επιλέγουν την «χρεοκοπημένη» Ελλάδα η οποία επιπροσθέτως διαθέτει και μια κυβέρνηση παραδομένη στο ραγιαδισμό και η οποία φλερτάρει επικίνδυνα με εφιαλτικές πολυπολιτισμικές φαντασιώσεις. Τυχαίο???
Γ) Το που αποσκοπεί εν τέλει ο τουρκικός στρατηγικός σχεδιασμός, θα το δούμε καθαρότερα αν ρίξουμε μια ματιά στις εξελίξεις που αποκαλύπτουν την εδραίωση των τουρκικών προτεραιοτήτων στη Βοσνία, στην Αλβανία, στο Κόσσοβο και αλλού. Τυχαία αυτή η εξέλιξη???
Ας το κάνουμε λοιπόν καθαρό χωρίς τον κίνδυνο να διολισθαίνουμε σε παραπλανητικές ταλαντεύσεις και αποπροσανατολιστικά διλήμματα:
- Ο προβληματισμός για το αν θα πρέπει να δοθεί σ όλους αυτούς άδεια εργασίας, άδεια παραμονής ή πολύ περισσότερο το αν θα πρέπει να τους εκχωρηθούν πολιτικά – κυριαρχικά δικαιώματα, είναι επικίνδυνος και θα οδηγήσει σε ολέθριες εξελίξεις. Κάθε παραχώρηση, κάθε ανοχή στους εισβολείς υπηρετεί τον τουρκικό στρατηγικό σχεδιασμό και υποθηκεύει επικίνδυνα την πολιτισμική φυσιογνωμία της χώρας.
- Κάθε παραχώρηση, όσο και αν ισχυρίζονται κάποιοι ότι υπαγορεύεται από ανθρωπιστικά κριτήρια, αυτό που κάνει σε τελευταία ανάλυση είναι να λειτουργεί ως κράχτης για τις «μεγάλες δουλειές» της μαφίας των δουλεμπόρων, και ως τέτοιος όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το ανθρωπιστικό πρόβλημα αλλά επιβαρύνει με τρόπο περισσότερο σύνθετο την κατευθυνόμενη απανθρωπιά στο ακριβοπληρωμένο χρηματιστήριο της ψευδεπίγραφης ελπίδας.
- Η κατευθυνόμενη φιλολογία περί δήθεν ευθύνης των Ελλήνων εργαζομένων στην αποβιομηχάνιση της χώρας και την αποσάθρωση του παραγωγικού της ιστού, ούτε αθώα είναι αλλά ούτε και νεολογισμό αποτελεί στο σύγχρονο ελληνικό πολιτικό «κουρμπέτι». Είναι συγκεκριμένες οι πολιτικές εκείνες που ευθύνονται για το ξέκομα του αγρότη από τη γη του. Η πολιτική των κατευθυνόμενων επιδοτήσεων κατέστησε λατρεμένη τη λαμογιά και οδήγησε στην εγκατάλειψη της γης και στη συνέχεια της Ελληνικής περιφέρειας. Είναι συγκεκριμένες οι πολιτικές εκείνες που οδήγησαν στην αποβιομηχάνιση της χώρας και στην υπερσυσσώρευση ανέργων σ ολόκληρη την επικράτεια. είναι συγκεκριμένες οι πολιτικές εκείνες που τροφοδότησαν την κατευθυνόμενη αντιαναπτυξιακή πορεία της Ελληνικής οικονομίας. Και απέναντι ακριβώς σ αυτές τις πολιτικές οφείλουμε να ορθώσουμε σθεναρή πολιτική στάση και όχι να παρασυρθούμε από τη γοητεία της αυταπάτης πως οι καλοί λαθρομετανάστες ήρθαν να ασχοληθούν με όλα εκείνα τα οποία εμείς εγκαταλείψαμε. Διότι απλούστατα ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΑΜΕ αλλά ΜΑΣ ΕΔΙΩΞΑΝ από εκείνα που αγαπήσαμε σ αυτόν τον ευλογημένο τόπο, όλοι εκείνοι που γεμίζουν τον τόπο αδίστακτα με τους κατευθυνόμενους εισβολείς.
Το πραγματικό δίλημμα λοιπόν είναι ένα και μοναδικό, και ως τέτοιο οφείλουμε να το κάνουμε απόλυτα ξεκάθαρο:
Θα αντιμετωπίσουμε ως λαός το πρόβλημα της κατευθυνόμενης λαθρομετανάστευσης από θέσεις αρχών και με αυξημένη εθνική ευθύνη απέναντι στον τόπο μας, στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας ή θα παραδοθούμε σε ολέθριες δήθεν ανθρωπιστικές αυταπάτες συνηγορώντας ουσιαστικά σε επιλογές που θα οδηγήσουν σε δραματική αλλοίωση της πολιτισμικής μας φυσιογνωμίας και σε εκτεταμένη κοινωνική αποσύνθεση???
Και σ αυτό το δίλημμα ο καθένας οφείλει να τοποθετηθεί από θέση ευθύνης.
Οσο για τους χριστιανούς «πρόσφυγες» ας μην έχουμε καμία αυταπάτη. Δεν επιδίδονται μαζικά στο προσφιλές σπορ της λαθρομετανάστευσης. Μένουν στον τόπο που γεννήθηκαν και παλεύουν τις αξίες και τα ιδανικά τους.
Οι δε Αλβανοί Ελληνόφωνες, έχουν και εθνική υποχρέωση να στηρίξουν τον Ελληνισμό στην πατρώα γη και όχι να αναζητούν λαθρομεταναστεύοντας τη «χαμένη τους ταυτότητα» εγκαταλείποντας τα χώματά της στους Τσάμηδες κ τους κατσαπλιάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου