Από τον Μανώλη Κατζουρό
Σε απίστευτη σύγχυση βρίσκεται για μια ακόμη φορά ολόκληρη η αριστερά σχετικά με τις εξελίξεις στην Β. Αφρική. Από την μια μεριά δεν τους πάει να ζητήσουν την παρέμβαση του παγκόσμιου χωροφύλακα, από την άλλη να παρακολουθούν αμήχανοι την εξέλιξη της εξέγερσης στην Λιβύη. Τι να ζητήσουν άλλωστε ζώνη απαγόρευσης των πτήσεων; Το ΚΚΕ καταγγέλλει τον Ομπάμα για ιμπεριαλιστική επέμβαση, πριν ακόμα μιλήσει, και προσθέτει ότι η βάση της Σούδας αποτελεί «εστία κινδύνου» για τους λαούς της περιοχής.
Ο Αλέκος Αλαβάνος τώρα δεν... έχει ακόμη, ως φαίνεται, καταλάβει τη διαφορά ενός Έλληνα και ενός Άραβα. Ο ρομαντικός πολιτικός καλεί τα Ελληνόπουλα να μετατρέψουν την πλατεία Συντάγματος σε πλατεία Ταχρίρ. Και να...
ζητήσουν τι άραγε; Κι άλλα δανεικά για καλύτερο «ψωμί», ανώτερη «παιδεία», και πλέρια «ελευθερία», την στιγμή που ο Υπουργός οικονομικών δηλώνει «ταπί και ψύχραιμος»; Ή μήπως να μας «σπλαχνιστεί» και να μας «ελεήσει» ο Θεός.
Όμως την ίδια αμηχανία παρατηρεί κανείς και στις ειδήσεις. Η Όλγα Τρέμη επηρεασμένη ίσως από τον Μ. Ιγνατίου επιμένει ότι οι αμερικανοί δεν ξέρουν τι τους γίνεται στην Αφρική. Ο Πρετεντέρης εγκρίνει και επαυξάνει: φορούσαν πυτζάμες. Και καλά δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν, τον Μιχάλη Ιγνατίου, που είναι εκεί;
Οι Αμερικάνοι πάντως -είτε ήξεραν, είτε δεν ήξεραν- εφάρμοσαν εν προκειμένω με την πιστότητα ορθόδοξου ιεράρχη την συμβουλή: «μην αντιδράτε, αφήστε τους να εκτίθενται» Και αφήνουν τον Καντάφι να εκτίθεται με την αιματοχυσία, χωρίς ούτε καν μια δήλωση που θα έκανε ηπιότερες τις εξελίξεις. Η έκφραση «μην αντιδράτε, αφήστε τους να εκτίθενται» πάντως δεν υπάρχει στα αγγλικά, στο google η φράση “do not react, let them be exposed” δεν δίνει κανένα αποτέλεσμα.
Η σύγχυση στο μυαλό των αριστερών όμως χρονολογείται από πολύ πιο παλιά. Όταν το 1979 υποδέχονταν περιχαρείς ως προλεταριακούς ήρωες, τους φοιτητές από το Ιράν, μετά την ανατροπή του Σάχη. ΟΙ ίδιοι οι Ιρανοί το εξηγούσαν σαφώς: παιδιά, έλεγαν, την επανάσταση δεν την έκανε το προλεταριάτο, το Ισλάμ την έκανε, καταλάβατε το Ισλάμ. Πού να το χωρέσει αυτό το μυαλό των μαρξιστών που είναι δομημένο (structured) με τον δυικό κώδικα [κεφάλαιο/προλεταριάτο]; Πώς να καταλάβει τι σήμαινε αγιοταλάχ;
Ούτε μετά από 10 χρόνια, το 1989, που το “Κεφάλαιο” κατάντησε στο wastebasket, μπορούσαν να καταλάβουν το γιατί. Πόσο μάλλον σήμερα που δεν μπορούν να πάρουν θέση στο βασικό ερώτημα του σύγχρονου κόσμου που καθορίζει ποια είναι η ουσία της προόδου.
Για να το πω πιο συγκεκριμένα, εξακολουθούν να λογομαχούν επικοινωνιακά, με βάση την «πάλη των τάξεων» και όχι με βάση την «σύγκρουση των πολιτισμών». Όμως ο Καντάφι είναι ικανός να πεθάνει για μια ιδέα. Για να μην ντροπιάσει το μεγάλο του γένος και τον τάφο του παππού του, όπως δήλωσε. Αυτό είναι κάτι που είχε από καιρό περιφρονηθεί, στον δυτικό κόσμο της προόδου. Πώς να τον καταλάβουν λοιπόν; Πώς να καταλάβουν μια αντίληψη του χρόνου και της προόδου, που άγει από τον χρόνο στο γένος;
Σε απίστευτη σύγχυση βρίσκεται για μια ακόμη φορά ολόκληρη η αριστερά σχετικά με τις εξελίξεις στην Β. Αφρική. Από την μια μεριά δεν τους πάει να ζητήσουν την παρέμβαση του παγκόσμιου χωροφύλακα, από την άλλη να παρακολουθούν αμήχανοι την εξέλιξη της εξέγερσης στην Λιβύη. Τι να ζητήσουν άλλωστε ζώνη απαγόρευσης των πτήσεων; Το ΚΚΕ καταγγέλλει τον Ομπάμα για ιμπεριαλιστική επέμβαση, πριν ακόμα μιλήσει, και προσθέτει ότι η βάση της Σούδας αποτελεί «εστία κινδύνου» για τους λαούς της περιοχής.
Ο Αλέκος Αλαβάνος τώρα δεν... έχει ακόμη, ως φαίνεται, καταλάβει τη διαφορά ενός Έλληνα και ενός Άραβα. Ο ρομαντικός πολιτικός καλεί τα Ελληνόπουλα να μετατρέψουν την πλατεία Συντάγματος σε πλατεία Ταχρίρ. Και να...
ζητήσουν τι άραγε; Κι άλλα δανεικά για καλύτερο «ψωμί», ανώτερη «παιδεία», και πλέρια «ελευθερία», την στιγμή που ο Υπουργός οικονομικών δηλώνει «ταπί και ψύχραιμος»; Ή μήπως να μας «σπλαχνιστεί» και να μας «ελεήσει» ο Θεός.
Όμως την ίδια αμηχανία παρατηρεί κανείς και στις ειδήσεις. Η Όλγα Τρέμη επηρεασμένη ίσως από τον Μ. Ιγνατίου επιμένει ότι οι αμερικανοί δεν ξέρουν τι τους γίνεται στην Αφρική. Ο Πρετεντέρης εγκρίνει και επαυξάνει: φορούσαν πυτζάμες. Και καλά δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν, τον Μιχάλη Ιγνατίου, που είναι εκεί;
Οι Αμερικάνοι πάντως -είτε ήξεραν, είτε δεν ήξεραν- εφάρμοσαν εν προκειμένω με την πιστότητα ορθόδοξου ιεράρχη την συμβουλή: «μην αντιδράτε, αφήστε τους να εκτίθενται» Και αφήνουν τον Καντάφι να εκτίθεται με την αιματοχυσία, χωρίς ούτε καν μια δήλωση που θα έκανε ηπιότερες τις εξελίξεις. Η έκφραση «μην αντιδράτε, αφήστε τους να εκτίθενται» πάντως δεν υπάρχει στα αγγλικά, στο google η φράση “do not react, let them be exposed” δεν δίνει κανένα αποτέλεσμα.
Η σύγχυση στο μυαλό των αριστερών όμως χρονολογείται από πολύ πιο παλιά. Όταν το 1979 υποδέχονταν περιχαρείς ως προλεταριακούς ήρωες, τους φοιτητές από το Ιράν, μετά την ανατροπή του Σάχη. ΟΙ ίδιοι οι Ιρανοί το εξηγούσαν σαφώς: παιδιά, έλεγαν, την επανάσταση δεν την έκανε το προλεταριάτο, το Ισλάμ την έκανε, καταλάβατε το Ισλάμ. Πού να το χωρέσει αυτό το μυαλό των μαρξιστών που είναι δομημένο (structured) με τον δυικό κώδικα [κεφάλαιο/προλεταριάτο]; Πώς να καταλάβει τι σήμαινε αγιοταλάχ;
Ούτε μετά από 10 χρόνια, το 1989, που το “Κεφάλαιο” κατάντησε στο wastebasket, μπορούσαν να καταλάβουν το γιατί. Πόσο μάλλον σήμερα που δεν μπορούν να πάρουν θέση στο βασικό ερώτημα του σύγχρονου κόσμου που καθορίζει ποια είναι η ουσία της προόδου.
Για να το πω πιο συγκεκριμένα, εξακολουθούν να λογομαχούν επικοινωνιακά, με βάση την «πάλη των τάξεων» και όχι με βάση την «σύγκρουση των πολιτισμών». Όμως ο Καντάφι είναι ικανός να πεθάνει για μια ιδέα. Για να μην ντροπιάσει το μεγάλο του γένος και τον τάφο του παππού του, όπως δήλωσε. Αυτό είναι κάτι που είχε από καιρό περιφρονηθεί, στον δυτικό κόσμο της προόδου. Πώς να τον καταλάβουν λοιπόν; Πώς να καταλάβουν μια αντίληψη του χρόνου και της προόδου, που άγει από τον χρόνο στο γένος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου