Σήμερα είδαμε αυτή την πινακίδα και θυμηθήκαμε το άρθρο της enet.gr που το 2004 εντόπισε την φωτεινή επιγραφή στην οδό Πατησίων να γράφει «Θεραπεία για τον καρκίνο δρ Ελευθέριος Μηλιόπουλος». Προτείνει τη δική του θεραπεία και σκευάσματα. Κι ας του έχει αφαιρέσει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος το πειθαρχικό συμβούλιο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών. Για έξαρση τέτοιων φαινομένων μιλά εκπρόσωπος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου και ζητεί εισαγγελική παρέμβαση. Να θυμίσουμε τις πύρινες καταγγελίες του "επιστήμονα" του οποίου την δόξα ( και τα εισοδήματα) έχουν ποθήσει νέοι "Οζονο-Καματεροί ", μόνο που αυτοί προσφέρουν τις μαγικές λύσεις με μπουρμπουλήθρες Όζοντος.Διαβάστε τις Δηλώσεις Μηλιόπουλου ...
Καταγγέλλουμε
Ο Καρκίνος νικήθηκε! Αυτό είναι τελικό και οριστικό. Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρξε μεγαλύτερη επιστημονική νίκη. Η διάλυση όγκων μέσα στο ανθρώπινο σώμα έμοιαζε με ουτοπία και απησχόλησε όλους τους σημαντικούς επιστήμονες στο χώρο της υγείας εδώ και χιλιετίες, γι� αυτό το θέμα του καρκίνου ήταν γνωστό από παλιά.
Το 1983 πετύχαμε τη νίκη κατά του καρκίνου, αλλά ήταν αδύνατο εκείνη την εποχή να δημοσιοποιήσουμε το θέμα.
Η πρώτη δική μας μεγάλη δημοσιοποίηση έγινε στις 17 Οκτωβρίου του 2000 προς την Ελληνική κυβέρνηση από τη Νέα Υόρκη των Η.Π.Α. όπου ζούσαμε, μέσω του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στην Ν.Υ. κου Δημητρίου Πλατή. Επακολούθησε η ανοικτή συνέντευξη τύπου στην Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών στη Θεσσαλονίκη στις 10 Μαΐου 2001, σε μια εκδήλωση όπου συμμετείχαν όλοι οι επίσημοι φορείς της πόλης. Δυστυχώς στις 13 Μαΐου 2001, δηλαδή μετά από τρεις ημέρες, το θέμα του καρκίνου είχε κλείσει και δεν υπήρχε καμία αναφορά σε αυτό.
Τα Μ.Μ.Ε., για μια ακόμα φορά, πούλησαν το λαό κατά το χειρότερο τρόπο. Οι δημοσιογράφοι δεν σεβάστηκαν τους καρκινοπαθείς, αλλά στο όνομα μερικών αργυρίων εξαργύρωσαν το θάνατο των συνανθρώπων τους. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν αυτή η ενέργεια έγινε μόνο από τις φαρμακευτικές εταιρίες ή έγινε από το Υπουργείο Υγείας της Ελλάδας όταν υπουργός Υγείας ήταν ο δικηγόρος κος Αλέκος Παπαδόπουλος που δεν στάθηκε σε κανένα σημείο στο ύψος των περιστάσεων.
Στις 26 Μαΐου ρου 2001 έγινε δολοφονική απόπειρα εναντίων του νικητή του καρκίνου δρ. Ελευθερίου Μηλιόπουλου στο Ηράκλειο της Κρήτης. Τη δολοφονική αυτή απόπειρα, οργάνωσε ο Αθανάσιος Δανδουλάκης, υπάλληλος της εφημερίδας Ναυτεμπορική, με τους συνεργούς του. Στις 29 του ιδίου μήνα κατατέθηκε μήνυση στον προϊστάμενο Εισαγγελίας Αθηνών, ο οποίος γνώριζε το θέμα, άγνωστο πώς, πριν από την κατάθεση της μήνυσης. Παρά τη μήνυση δεν ανακρίθηκε κανένας και αν και η είδηση δόθηκε στην τηλεόραση και τις εφημερίδες κανείς δεν το ανέφερε. Την ίδια εποχή κατέστρεψαν και αφαίρεσαν όλα τα πράγματα του κου Μηλιόπουλου από το σπίτι του στην Νέα Υόρκη και στη συνέχεια το ενοικίασαν, παρόλο που υπήρχε συμβόλαιο δυο ετών.
Το Υπουργείο Υγείας της Ελλάδας δεν απάντησε καμία επιστολή μας και σε κανένα αίτημά μας.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι στο παρελθόν ο Δρ Ε. Μηλιόπουλος έχει διατελέσει ως Εθνικός Εκπρόσωπος της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα σε θέματα υγείας.
Λόγω της προσωπικής μας πίεσης, έγιναν τέσσαρες απόρρητες επιτροπές από το Κεντρικό Επιστημονικό Συμβούλιο του Υπουργείου Υγείας, με προέδρους τους κ.κ. Η. Λαμπίρη, Κ. Μανωλά και Κ. Αλεξόπουλο, που υπήρξαν όλες ομόφωνα θετικές όσον αφορά στη θεραπεία μας, αλλά εκεί σταμάτησαν όλα.
Παρά την αντικατάσταση του Υπουργού Υγείας με τον καθηγητή ψυχιατρικής κ. Κων/νο Στεφανή, δεν άλλαξε απολύτως τίποτε. Ο νέος υπουργός ακολούθησε την ίδια τακτική. Το Υπουργείο Υγείας δεν φρόντισε ούτε να εξοφλήσει τις οικονομικές του οφειλές προς τον Δρ Ελ. Μηλιόπουλο.
Καταγγέλλουμε στον Ιατρικό Κόσμο και φυσικά προς όλους τους καρκινοπαθείς, ότι εδώ και πάνω από 10 χρόνια υπάρχουν διακυβερνητικές συμφωνίες των κρατών για τη μη θεραπεία των καρκινοπαθών. Αναφέρουμε ότι όχι μονάχα απαγορεύεται η θεραπεία του καρκίνου, αλλά έχουν ληφθεί και εφαρμόζονται αποφάσεις για τη θανάτωσή αυτών.
Την απόφαση αυτή, προφανώς θα την έχει εφαρμόσει αρχικά πριν από 50 χρόνια κάποιος διεστραμμένος ηγέτης και οι υπόλοιποι μέχρι σήμερα απλά τη συνέχισαν.
Τα φάρμακα της χημειοθεραπείας είναι παράλογα υπερτιμημένα, για το λόγο αυτό οι εταιρίες υπολογίζουν στα φάρμακα αυτά τα κέρδη μιας δεκαετίας. Έτσι, τα φάρμακα της χημειοθεραπείας, πωλούνται κατά μέσο όρο 3.500�. Οι ζημιωμένοι συνεπώς είναι οι ασθενείς, οι συγγενείς τους και οι κυβερνήσεις.
Χρειάζεται ένας καινούργιος οικονομικός διακανονισμός ανάμεσα στις εταιρίες και τις κυβερνήσεις.
Ο καρκίνος είναι ένα δύσκολο θέμα που όμως έχει λύσεις.
Η πλεκτάνη των κυβερνήσεων και των εταιριών σε βάρος ιατρών και ασθενών εκτυλίσσεται ως εξής:
Κυκλοφορούν παγκοσμίως περίπου 70 φάρμακα που έχουν αντικαρκινική δράση ή συμβάλουν έμμεσα στη θεραπεία του καρκίνου. Τα φάρμακα αυτά καταρχήν δεν βρίσκονται στα χέρια ολόκληρης της ιατρικής κοινότητας, αλλά στα χέρια ελάχιστων χημειοθεραπευτών. Από εδώ ξεκινά η πλεκτάνη, γιατί οι λίγοι μπορούν πειστούν να να εφαρμόσουν παράλογα σχήματα.
Οι ελάχιστοι αυτοί χρήστες, δηλαδή οι χημειοθεραπευτές, κατά κανόνα λαμβάνουν ως δώρο από τις εταιρίες το 30% από την αξία των φαρμάκων και αυτό είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο. Το έγκλημα συνεχίζεται με τη σύσταση των εταιριών για 6 ή 8 κύκλους χημειοθεραπείας. Αυτός ο αριθμός είναι πάρα πολύ μικρός για να θεραπεύσει έναν καρκινοπαθή. Ο κάθε ασθενής είναι μια διαφορετική περίπτωση και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Το έγκλημα δε σταματά εδώ. Οι δόσεις των ενέσεων της χημειοθεραπείας είναι τριπλάσιες από αυτές που θα έπρεπε. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η θανάτωση των καρκινοπαθών.
Μπορούμε από σήμερα να αλλάξουμε παγκόσμια τη θεραπεία του καρκίνου. Κάθε γιατρός οφείλει να ελαττώσει τη δοσολογία και να αυξήσει τον αριθμό των συνεδριών της χημειοθεραπείας. Ο καρκίνος είναι μια ψυχοσωματική πάθηση και οφείλουμε από σήμερα να την αντιμετωπίσουμε με αυτόν τον προσανατολισμό. Το κέντρο μας μπορεί να βοηθήσει συλλόγους και κυβερνήσεις για τη θεραπεία του καρκίνου. Φυσικά, παρόμοια πράγματα συμβαίνουν και με τις ακτινοβολίες, οι οποίες ελάχιστες περιπτώσεις μπορούν να βοηθήσουν.
Ο καρκίνος νικήθηκε και αυτό θα πρέπει να γίνει συνείδηση τόσο στον ιατρικό κόσμο όσο στους ασθενείς αλλά και στις κυβερνήσεις.
Καμία δύναμη δεν μπορεί να σταματήσει την αλλαγή της πορείας στη θεραπεία του καρκίνου, που επιβάλλεται να γίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου