Φυλακισμένος στην πόλη μου!

Στα Πατήσια έλιωνε η άσφαλτος σήμερα από την ζέστη, κι ο αέρας που διαπερνούσε τους δρόμους ανάμεσα από τις  πολυκατοικίες σου έδινε την αίσθηση ότι κάνεις πιστολάκι. Οδηγήσαμε λοιπόν τέρμα Μεσογείων, για να ανεβούμε στον Υμηττό για μια ανάσα (καθαρής) δροσιάς.
Η Πυροσβεστική όμως (στην Αγία Παρασκευή) απαγόρευε με μια ερυθρόλευκη κορδέλα  την πρόσβαση  αυτοκινήτων και πεζών, γιατί ...φυσούσε.
Λες και...
τα αποβράσματα (οι καταπατητές και οικοπεδοφάγοι-εργολάβοι), δεν θα βρούν άλλο τρόπο, άμα αποφασίσουν, να  τσούξουν την φωτιά.
Πίσω πάλι στο διαμέρισμα- καμίνη (γιατί  μου θυμίσατε τον Δήμαρχο) , όπου ελπίζουμε η ΔΕΗ (με τους συνδικαλιστές της) να μας επιτρέψει να χρησιμοποιήσουμε τον ανεμιστήρα, μέχρι να βραδιάσει.
Όχι δηλαδή ότι θα είναι καλύτερα τότε,  γιατί το άνοιγμα των παραθύρων ισοδυναμεί με πρόσκληση για ληστεία η βιασμό, από τους εισαγόμενους κακοποιούς.
Τουλάχιστον οι ντόπιοι ληστές, προτιμούν τα "καλά" σπίτια.
Ενώ οι προστατευόμενοι των ψευτοκουλτουριάρηδων, σε σφάζουν ακόμα και για την βεντάλια.
Πως να μην νοσταλγήσεις την παλιά Αθήνα , στην εποχή του (παππού) Πάγκαλου, όπου οι κάτοικοι δεν ζούσαν  σαν  φυλακισμένοι  στην πόλη τους...