Πριν συνεχίσω την καταγραφή της επιτομής μία απαραίτητη - νομίζω - διευκρίνηση.
Η Περίοδος της κατοχής, της αντίστασης και (κυρίως) του εμφυλίου πολέμου είναι ίσως η ...τραγικότερη σελίδα της Ελληνικής Ιστορίας από το 1821 και μετά. Τον ηρωισμό της αντίστασης διαδέχθηκε ένας αδελφοκτόνος κυριολεκτικά εμφύλιος πόλεμος. Η Σκιά του εμφυλίου - αλλά και όσων τον ακολούθησαν - στέκεται πάνω από την χώρα μας ακόμα.
Επίσης, η Ιστοριογραφία και Ιστορικοί της περιόδου μπορεί να είναι πολλοί αλλά δύσκολα είναι αντικειμενικοί. Από το "Φωτιά και τσεκούρι" του Ευάγγελου Αβέρωφ μέχρι την "Ιστορία του Εμφυλίου" επιμέλειας Βάσου Γεωργίου, όλες οι πηγές και οι μαρτυρίες εξακολουθούν να βρίσκονται κάτω από το μικροσκόπιο της ιστορικής έρευνας και να διαψεύδονται ή να επιβεβαιόνονται από τους Ιστορικούς, συχνάκις ανάλογα με την ιδεολογική τους τοποθέτηση. Επειδή έχω κι εγώ ιδεολογική θέση, δεν διεκδικώ καμία δάφνη αντικειμενικότητας για το κείμενο.
Το κείμενο που θα παρουσιαστεί δεν ξέρω πως θα είναι ακόμα γιατί δεν το έχει σκεφτεί ο υποφαινόμενος. Θα προσπαθήσω να αποφύγω την θέση και να εστιαστώ στα γεγονότα, μολονότι ακόμα και αυτά πολλάκις αμφισβητούνται. Όπως και να έχει, καλό θα ήταν να θυμόμαστε πάντα ότι η λήξη του ΒΠΠ ήταν μία μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους της κρατικής της υπόστασης και επιβίωσης.
Ήταν η χρυσή ευκαιρία να χτιστεί κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που είχαμε ποτέ καταφέρει μέχρι τότε. Αντί να χτίσουμε όμως, βαλθήκαμε να γκρεμίζουμε αγνοώντας για άλλη μία φορά τα διδάγματα της ιστορίας μας.
Κι όμως, ήταν γραμμένο με αίμα σ' ένα κελί βασανιστηρίων της Γκεστάπο στην οδό Μέρλιν πως "Όποιος ξεχνάει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει".
Κι όμως ήταν γραμμένο σαν κραυγή του "Γέρου του Μοριά" στα απομνημονεύματα του..."'Eλληνες ενωθείτε εναντίον του κοινού εχθρού, εναντίον του μίσους, της διχόνοιας και της διαίρεσης, που είναι o ίδιος μας ο εαυτός".
Όταν πρωτομπουκάραν οι γερμανοί και υπέγραψε ο Τσολάκογλου την παράδοση της χώρας, όπως είπαμε, έγινε και πρωθυπουργός. Οι γερμανοί ήταν σκληροί πολεμιστές και φασίστες του κερατά αλλά επειδή τα είδαν λίγο κωλυόμενα μέχρι να μας τον φορμάρουνε, αποφάσισαν να μην πολυτσαμπουκαλευτούν. Έτσι ο ίδιος ο ηγέτης τους, ένας κοντός νευρόσπαστος με αστείο μουστάκι ονόματι Αδόλφος, έδωσε εντολή να μην συληφθούν Έλληνες αιχμάλωτοι.
Όπως είχαμε πει, η προηγούμενη τσατσά της Ελλάδος, ο Μεταξάς, τα είχε βάλει με κάτι τύπους ονόματι κομμουνιστές. Επειδή λοιπόν τους πήγαινε τοίχο-τοίχο, οι κομμουνιστές ήταν οι μόνοι που είχαν παράνομα αντιστσιακά δίκτυα. Γι' αυτούς είτε ο Μεταξάς είτε ο Τσολάκογλου τους κυνήγαγε ήταν το ίδιο. Όταν βέβαια πρωτομπήκαν οι Γερμανοί οι κομμουνιστές κάνανε την πάπια. Βλέπεις, όπως όλα τα Ελληνικά κέντρα εξουσίας από καταβολής του Ελληνικού κράτους, έτσι κι εκείνοι είχαν τον νταβατζή τους.
Ο Νταβατζής αυτονών ήταν η (πάλαι ποτέ) Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ ή για συντομία Ρωσία). Ο Νταβατζής τους λοιπόν τα είχε καλά με τον κοντό σπαστικό με το μουστάκι στην αρχή και μάλιστα είχαν μπουκάρει μαζί και είχαν ξεκωλιάσει την Πολωνία τον Σεπτέμβριο του 1939. Στις 22 Ιουνίου του 1941 όμως, ο Σπαστικός κοντός την είδε κάπως περίεργα και την έπεσε με τα μπούνια στους πρώην φίλους του. Οι εν Ελλάδι τσατσάδες τους κρανιώθηκαν. "Έτσι είσαι ρε πούστη; Τώρα θα δεις". Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1941 λοιπόν ιδρύσανε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο ή (ΕΑΜ)
Βέβαια, και οι τσατσάδες των Εγγλέζων, όντας παλαιότερες πουτάνες, δεν καθόντουσταν να το ξύνουν. Είχαν ιδρύσει από τις 11 Σεπτεμβρίου του 1941 τον Εθνικό Δημοκρατικό Ελληνικό Σύνδεσμο (ΕΔΕΣ). Τόσο όμως ο ΕΑΜ όσο και ο ΕΔΕΣ στην αρχή είχαν περιοριστεί στο να την ψάχνουν πολιτικά την δουλειά. Δεν κάνανε τίποτα το ιδιαίτερο δηλαδή, απλά δεν συνεργάζονταν με τις τσατσάδες των γερμανών.
Ο ΕΑΜ όμως λόγο ΚΚΕ είχε - όπως είπαμε - καλύτερο παράνομο δίκτυο, κληρονομιά από την προ-γερμανικών τσατσάδων εποχή. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 1942 ανηγειλαν την ίδρυση του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού ή (ΕΛΑΣ). Επειδή ήταν όμως λίγο μπουχέσες, τους πήρε ένα επτάμηνο μέχρι τον πρώτο τσαμπουκά. Τέλος πάντων στις 9 Σεπτεμβρίου του 1942 ένας παλαβός "καπετάνιος" του ΕΛΑΣ με το όνομα Άρης Βελουχιώτης, την πέφτει σε κάτι Ιταλούς στην Παρνασίδα και τους γαμεί πατόκορφα.
Ο ΕΔΕΣ με τη σειρά του, ίδρυσε τον δικό του Στρατιωτικό Βραχίωνα στις 28 Ιουλίου του 1942. Τον ονόμασε Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών (ΕΟΕΑ) και αρχηγός τους ήταν ένας ταγματάρχης του παλιού Ελληνικού Στρατού ονόματι Ναπολέων Ζέρβας.
Τα καταστατικά - ήτοι ιδεολογικά μανιφέστα - των δύο οργανώσεων διέφεραν ελάχιστα. Βλέπεις το ΚΚΕ δεν ήταν μόνο του στον ΕΑΜ και οι Ρώσοι νταβάδες δεν είχαν και ιδιαίτερη σχέση μαζί του γιατί είχαν τα δικά τους προβλήματα αφού αντιμετώπιζαν τον υστερικό κοντό στη χώρα τους. Τα προβλήματα όμως εμφανίστηκαν όταν οι Εγγλέζοι σύμμαχοι αρχίσαν να μοιράζουν μπικικίνια χρυσά για να ενισχύσουν τον αντιστασιακό αγώνα.
Τόσο ο ΕΛΑΣ όσο και ο ΕΟΕΑ γουστάραν μπικικίνια. Στην αρχή οι Εγγλέζοι Νταβάδες τους ήθελαν μαζί και τους τα μοίραζαν κανονικά. Ήθελαν βλέπεις να κόψουν τον κώλο του Ρόμελ στην Αφρική οπότε χρειάζονταν να σαμποτάρουν την γραμμή ανεφοδιασμού του. Έτσι, στις 25 Νοεμβρίου του 1942 120 Αντάρτες του ΕΛΑΣ, 65 της ΕΟΕΑ και 12 βρετανόπουστες ανατινάζουν την Γέφυρα του Γοργοποτάμου. Ήταν η μεγαλύτερη πράξη δολιοφθοράς έως τότε στην κατεχόμενη Ευρώπη, ενώ οι ενωμένες Ελληνικές δυνάμεις παρουσιάζουν δυναμική στρατεύματος και πάνε πίπα-κώλο τον στρατό που φρουρούσε την γέφυρα.
Επειδή ο ΕΛΑΣ είχε βγεί πρώτος στο βουνό αλλά και επειδή είχε δίκτυο για να υποστηρίξει τις ανταρτοομάδες του, οι Πολιτικοί αρχηγοί του ΕΑΜ, κάτι κουρούμπελοι ονόματι Σιάντος και Ιωαννίδης, θέλησαν να έχουν στο Χέρι όλη την Ελλάδα. Φυσικά, ούτε οι Βρεταννοί νταβάδες αλλά ούτε και οι ΕΟΕΑ τσατσάδες τους είχαν καμία διάθεση να τους αφήσουν. Έτσι, ήδη από το 1942 και αμέσως μετά την ανατίναξη της γέφυρας οι 2 κύριες αντιστασιακές οργανώσεις ναι μεν τσαμπουκαλεύονται με τους ΓερμανοΙταλοΒούλγαρους κατακτητές αλλά ψιλοχώνονται και μεταξύ τους.
Να μην τα πολυλογούμε, μάθανε πως γαμόμασταν πλακώσανε κι οι γύφτοι, και έτσι το Φθινόπορο του 1943 οι γερμανοί νταβάδες άρχισαν να συγκροτούν σε εξοπλισμένα τάγματα τις δικές του τσατσάδες και τις ονόμασαν Τάγματα Ασφαλείας. Τα τάγματα ασφαλείας ονομάστηκαν και "Γερμανοτσολιάδες" μιας και ενώ ήταν ενδεδυμένα με την στολή των τσολιάδων, έδιναν όρκο πίστης και υποταγής στον κοντό και νευρόσπαστο ηγέτη της Γερμανίας.
Όσο πλησίαζε η λήξη του πολέμου, οι δυνάμεις της χώρας ήταν διαιρεμένες σε 3 στρατόπεδα. Το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ διατηρούσε την πλειοψηφία σε πουτάνες αλλά ο Ρώσος Νταβατζής το είχε γραμμένο στ' αρχίδια του γιατί δεν τον ενδιέφερε η Ελλάδα και είχε ήδη αποφασίσει να πάρει όλα τα υπόλοιπα βαλκάνια. Ο ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ ήταν η αγαπημένη πουτάνα του Αγγλο-Αμερικάνου Νταβατζή αλλά ο νταβατζής του δεν τράβαγε κανένα ζόρι στο να συνεργαστεί και με άλλους για να κάνει την δουλειά του. Τέλος, τα Τάγματα Ασφαλείας είχαν μεν Γερμανό Νταβά, αλλά οι πουτάνες τους ήταν έτοιμες να συνεργαστούν με οποιονδήποτε τους το ζητούσε.
Όταν απελευθερονόταν η χώρα, οι τσατσάδες του κάθε στρατοπέδου έτρεξαν στους νταβάδες τους να δουν τι θα κάνουν. Οι Ρώσοι πετάξαν ένα τρελό πουλί στις τσατσάδες του ΕΑΜ ΕΛΛΑΣ λέγοντας τους "ό,τι σας πουν οι Εγγλέζοι, αυτοί είναι οι νταβάδες σας". Οι τσατσάδες που την είχαν κάνει για μέση ανατολή και τρώγαν τις εισπράξεις του μπουρδέλου επέστρεψαν και θέλαν να αναλάβουν τα ηνία της χώρας όπως θέλαν και οι Εγγλέζοι νταβάδες. Οι τσατσάδες των γερμανών τα τακίμιασαν με τις τσατσάδες των Εγγλεζων εναντίων των ρώσικων τσατσάδων.
Τελικά τον Φεβρουάριο του 1945 υπεγράφη μία συνθήκη στην Βάρκιζα και ολες οι τσατσάδες ακολούθησαν την συμβουλή των νταβάδων τους και κατέθεσαν τα όπλα δεχόμενες τους Νταβατζήδες Εγγλέζους οι οποίοι σκέφτονταν ήδη να μεταφέρουν τα δικαιόματα στο νταβατζιλίκι στους Αμερικάνους. Μόνο ένας Άρης Βελουχιώτης (αυτός ο Καπετάνιος που ξεκώλιασε τους Ιταλούς σ' εκείνη την πρώτη μάχη το 1942) είπε "Ρε μαλάκες είστε που θα δεχτούμε πάλι Νταβατζιλίκι;;;;" και δεν παρέδωσε. Τελικά, επειδή τους χάλαγε την μανέστρα, τον αποκύρηξαν οι δικοί του και τον στριμώξαν οι εχθροί του στην Μεσούντα. Του κόψαν το κεφάλι και το κρεμάσαν σε στήλους της Λαμίας τον Ιούνιο του 1945.
Οι Αγγλο-Αμερικανοί νταβάδες όμως ήθελαν να είναι σίγουροι πως δεν θα γίνει καμία στραβή στην Ελλάδα και πως θα μείνει πάντα πιστό τους μπουρδέλο. Την ίδια στιγμή οι Ρώσοι, ήθελαν να είναι σίγουροι πως δεν θα επέμβει καμία Βρετανή ή Αμερικανίδα τσατσά στα δικά τους Μπουρδέλα στην Γιουγκοσλαβία και την Τσεχοσλοβακία. Επίσης, οι πρώην τσατσάδες των γερμανών, δεν θέλανε να την πληρώσουν στις τσατσάδες των Ρώσων - γιατί με τις τσατσάδες των Αγγλο-Αμερικάνων τα είχανε βρει.
Να μην τα πολυλογούμε, οι Αγγλο-Αμερικανό-Γερμανικές τσατσάδες, πήραν στο κυνήγι τις Ρωσικές τσατσάδες. Οι Ρωσικές τσατσάδες φυσικά δεν καθήσαν να τις γαμήσουνε και πήραν τα όπλα και τα βουνά και για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους αλλά και για να κρατήσουν τους εχθρούς του νταβά τους απασχολημένους ώστε ο νταβάς να καθαρίσει με τις εκρεμότητες σε Βαλκάνια, Τσεχοσλοβακία και Πολωνία. Έως το 1949, ενώ τα υπόλοιπα μπουρδέλα χτίζανε σπίτια, σχολεία, πανεπιστήμια και υποδομές με τα Λεφτά του Σχεδίου Μάρσαλ, στο δικό μας μπουρδέλο οι τσατσάδες αλληλοσκοτώνονταν.
Από το 1949 μέχρι το 1952, όταν τα λεφτά του σχεδίου Μάρσαλ σταμάτησαν να καταφτάνουν στο μπουρδέλο μας, και μολονότι ο εμφύλιος πόλεμος είχε ουσιαστικά τελειώσει, το μπουρδέλο άλλαξε 12 κυβερνήσεις. Όλες αποτελούντο από τσατσάδες των Αμερικάνων (πλέον) αλλά μόνο 4εις αρχιτσατσάδες είχαν για κεφαλές. Θεμισοτκλής Σοφούλης, Σοφοκλής Βενιζέλος, Αλέξανδρος Διομήδης και Ιωάννης Θεοτόκης. Όταν έσφιγγαν οι κωλοι και οι νταβάδες θέλανε άλλοθι για τις πουτάνες του μπουρδέλου, την πρωθυπουργία αναλάμβανε ο Νικόλαος Πλαστήρας. Να θυμόμαστε πάντα, ότι τα κόμματα που αποτελούνταν από τσατσάδες πιστές στους ρώσους νταβατζήδες ήταν παράνομα.
Τελικά, και αφού τα μπικικίνια του σχεδίου Μάρσαλ είχανε ξοδευτεί σε όπλα και στρατόπεδα (μερικά πήγαν φυσικά και σε επενδύσεις ημετέρων επχειρηματικών πουτάνων), το 1952 ορκιστηκε μία κυβέρνηση τσατσάδων που κράτησε για 3 χρόνια.
Ήταν η κυβέρνηση Στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου.
pappas10 κατά κόσμον Μιχάλης
Συνεχίζετε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου