Σύμφωνα με το ελληνικό σύνταγμα:
"Η δικαστική λειτουργία ασκείται από τα δικαστήρια οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού Λαού" (άρθρο 26.3)
"Οι δικαστές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και στους νόμους και σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με διατάξεις που έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος" (άρθρο87.2)
Το σύνταγμα είναι σεβαστό για όλους τους πολίτες και υποχρεωτική η εφαρμογή του.
Είναι όμως έτσι;
Σε πόσα δημοσιεύματα δεν έχουμε διαβάσει για αντισυνταγματικούς νόμους και για επίορκους δικαστές;
Πόσες και πόσες φορές δεν μας έχουν σκανδαλίσει διάφορες σκοτεινές υποθέσεις με διαπλεκόμενους δικαστές, σε υποθέσεις όπου όζουν σκάνδαλα;
Στις περιπτώσεις αυτές οι πολίτες δεν μπορούν να αντιδράσουν. Πολλές υποθέσεις πήγαν στο αρχείο και κάποιες που εκδικάστηκαν δεν ικανοποίησαν το δημόσιο αίσθημα.
Αφορμή για το άρθρο, ένα δημοσίευμα από το zoomnews, με ερωτηματικό:
Ο Χάρης Καστανίδης είναι ένας έντιμος υπουργός και σύμφωνα με το δημοσίευμα: "οι αντιδράσεις τόσο του αρμόδιου υπουργού Χάρη Καστανίδη όσο και του υπουργού Επικρατείας, Χάρη Καστανίδη, ήταν εντονότατες…"
Αυτό είναι που με ανησυχεί, εάν όντως ευσταθεί το δημοσίευμα, δεν είναι το αυτονόητο, εάν κάποιοι υπουργοί στηρίζουν προσωπικά την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, αλλά το "ενδεχομένως" κάποιοι άλλοι να θέλουν να την ποδηγετήσουν στις κυβερνητικές τους επιλογές. ...
Εάν δεν θεσπισθούν νομοθετικά εκείνες οι συνταγματικές διατάξεις για την ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, για το αυτοδιοίκητο της ιεραρχίας τουλάχιστον στους ανώτατους βαθμούς, τότε θα ευελπιστούμε κάθε φορά, σε έντιμους υπουργούς να πράττουν το καθήκον τους, κατά συνείδηση και όχι με την κομματική πειθαρχία που επιβάλουν συνήθως οι κυβερνητικές πρακτικές.
Ακούμε πολλούς υπουργούς να δηλώνουν: "Θα ψηφίσουμε νόμο στη βουλή"... αυτή η αλαζονική έκφραση δεν προκαλεί κανέναν πλέον από τους πολίτες, πολύ δε περισσότερο το νομοθετικό σώμα που περιμένει να ψηφίσει ανάλογα με την κομματική γραμμή.
Πόσες άλλες φορές δεν έχουμε ακούσει βουλευτές να δηλώνουν: "δεν ήξερα" ή "δεν κατάλαβα... τι ψήφισα.." κάποιοι άλλοι καλούνται εσπευσμένως από το καφενείο να εκφωνήσουν το "ΝΑΙ - ΟΧΙ" των αποφάσεων του κόμματός τους.
Έχουμε γράψει πολλές φορές για "κοινοβουλευτική δικτατορία". Όλοι μας το γνωρίζουμε αυτό, πολύ δε περισσότερο οι ίδιοι οι πολιτικοί. Το 151 της πλειονοψηφίας περνάει για όλη την κυβερνητική θητεία, όλα εκείνα τα νομοσχέδια που θέλουν οι κυβερνητικοί, με την λεγόμενη κομματική πειθαρχία. Αυτό πως θα το ονομάζαμε αλλιώς;
Το πρόβλημα είναι στα 3/5 ή τα 2/3 όταν απαιτείται. Εκεί τα πράγματα διαπλέκονται και το πολιτικό σύστημα εμφανίζει τις αδυναμίες του. Το εκλογικό σύστημα από την άλλη πλευρά είναι ληστρικό και αλλοιώνει την πραγματική αντιπροσώπευση της λαϊκής θέλησης και μειώνει έως υποβαθμίζει την έννοια της λαϊκής κυριαρχίας και κλονίζει το θεσμικό της ρόλο.
Σε άλλο δημοσίευμα διαβάζουμε για την : "Προεπιλογή δικαστών για κάλυψη θέσεων στα τρία Ανώτατα Δικαστήρια της χώρας"σημαντικό θέμα και συνδέεται με τα παραπάνω.
Διάγουμε εποχή μειωμένης εθνικής κυριαρχίας, λόγω μνημονίου - τρόικας. Κάποιες αποφάσεις θα πρέπει να περάσουν από την βουλή και κάποιες άλλες να κριθούν από τα δικαστήρια.
Σε ένα πολιτικό σύστημα που η νομοθετική εξουσία ταυτίζεται με την εκτελεστική και η ηγεσία της τρίτης εξουσίας διορίζεται με κριτήρια της εκτελεστικής, τότε για ποια δημοκρατία ισχυριζόμαστε ότι απολαμβάνουμε ως πολίτες; Την αρχή ενός ανδρός;
Εάν στην κοινοβουλευτική αυτή "δικτατορία" δεν αναθεωρηθούν εκείνες οι συνταγματικές διατάξεις που να συνυπολογίζουν το σύνολο των ψηφοφόρων και να υπολογίζουν την αποχή ως ψήφο διαμαρτυρίας και όχι αφαιρούμενο να πριμοδοτείται το πρώτο κόμμα και να μεταλλάσσεται από μειονοψηφία σε πλειοψηφία... θα συνεχίζουμε να παλεύουμε μέχρι να πείσουμε...
Νάσος
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2011/04/blog-post_4980.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου