Τσίτες και μαϊμούδες ! Αναμνήσεις ενός εκπαιδευτικού από τις κομπίνες πού συνάντησε στην καριέρα του…

http://patrablog.blogspot.com/2011/07/blog-post_19.html

 

Διορίστηκαν Διευθυντές, Νοσηλευτές, Γιατροί, Εκπαιδευτικοί, Δάσκαλοι ξένων γλωσσών,  με πλαστά πτυχία…Κάποιοι απ΄ αυτούς εκπαιδεύουν τα παιδιά μας, κάποιοι άλλοι μάς χειρουργούν, καί κάποιοι τρίτοι μάς κηδεύουν...Η ευφυής  μέθοδος  κάποιων αετονύχηδων πού διά... των πλαστών πτυχίων τους, βγάζανε και βγάζουνε ένα ικανοποιητικό «μεροκάματο», δεν είναι ασφαλώς τωρινή υπόθεση !

 

Από πολλά χρόνια τώρα η δικαστική διένεξη πού ξεκίνησε μεταξύ της Ομοσπονδίας  Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ) και κάποιων Ιδιωτικών Σχολών της  Άρτας αλλά καί «κατά του Προέδρου και των μελών του ΠΥΣΔΕ  Άρτας» τελευταία,  καθώς και κατά παντός υπευθύνου για παράβαση καθήκοντος, δίνει το στίγμα της σημερινής φαύλης κατάστασης πού τόσα χρόνια εξακολουθεί να υπάρχει…

 

Να υπάρχει, να ζεί και να βασιλεύει και χωρίς ποτέ της να τελεσιδικεί πηγαίνοντας επιτέλους τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του, και αποδίδοντας την πολυπόθητη δικαιοσύνη !

 

Κι΄ ακόμη δίνοντας έτσι μία βάσιμη υποψία ότι κάποιο δόντι έχουν όλοι αυτοί οί κάπηλοι και λαθρέμποροι των πτυχίων, πού δαγκώνει και εμποδίζει την πλήρη διαλεύκανση αυτής της υπόθεσης…

Και ναι μέν μέχρι σήμερα, οί πονηρίες των πλαστών διπλωμάτων κυριαρχούσαν κυρίως στίς πιο πάνω περιοχές ( Άρτα, Λάρισα, Γιάννενα, Βόλος…) και μόνο φήμες υπήρχαν και για την Αχαϊα,  αλλά έλα ντέ πού άγγιξε κι΄ εμάς τελευταία ο «υδράργυρος» και κινητοποιήθηκαν υπηρεσιακοί παράγοντες της τοπικής Εκπαίδευσης αναζητώντας, όπως ακούστηκε,  την αλήθεια…

" Ποιός ; "   καί  " ποιοί ; " κρύβονται πίσω απ΄ αυτές τίς παρανομίες;

 Μικρός ο  λόγος, γιά ένα απύθμενο βάθος...

Θα την βρούνε όμως αυτή την αλήθεια, ή θα μείνει στα χαρτιά η αναζήτησή της όπως έχει μείνει στα χαρτιά και η άλλη έρευνα των πλαστών πτυχίων της άλλης Ελλάδος;

Αλλ΄ όμως, η υπόθεση αυτή επειδή είναι πολύπλοκη, θα πρέπει να ανατεθεί σε έμπειρο Εισαγγελικό λειτουργό πού θα έχει διάθεση να ξεσκονίσει σε βάθος τα πράγματα ώστε να μη λήξει με μία απλή ΕΔΕ η παράσταση αναζητώντας υπαίτιους μόνο στον κύκλο των υποψήφιων Διευθυντών !

Το θέμα έχει μεγάλες διαστάσεις και δεν «κλείνεται» με την απόπειρα κάποιων να γίνουνε Διευθυντές με πλαστά στοιχεία «πού τώρα τους πιάσαμε…».

Αυτό μπορεί να είναι η κορυφή του παγόβουνου πού τώρα βλέπουμε, αλλά αποκάτω από το νερό υπάρχει ολόκληρο βουνό κόπρου Αυγεία και παρανομιών πού πρέπει να ξεκαθαρίσει !

Πρέπει λοιπόν να ελεγχθούν πτυχία και πιστοποιητικά και άλλων κατηγοριών, αν όντως είναι νόμιμα και εάν οί κάτοχοί τους πού σήμερα είναι διορισμένοι και μόνιμοι ( ενώ χιλιάδες άλλοι παραμένουν άνεργοι απ΄ έξω…), έχουν τελειώσει πράγματι τις υπ΄ όψιν Σχολές και δεν είναι μία ακόμη υπόθεση διπλωμάτων Αντίγκουα, πού η Ελληνική κοινωνία είχε ζήσει παλαιότερα…

 Ο "κύριος Γιάννης..."

Αναζητήσαμε έναν παλαιό  και σοφό  Καθηγητή, και άς τον πούμε  «κύριο Γιάννη», πού έφαγε τα χρόνια της ζωής του στα θρανία, στις αίθουσες διδασκαλίας, αλλά και σε Γραφεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δίπλα σε Διευθυντές και Διευθύντριες, και πού «είδαν πολλά τα μάτια του κι΄ άκουσαν πολλά τ΄ αυτιά του…».

Μας είπε λοιπόν για καταστάσεις και περιστατικά απίθανα αλλά «συμβατά» με την διεφθαρμένη Ελληνική πραγματικότητα, και δεν μιλάμε βέβαια αποκλειστικά για τον Νομό Αχαϊας…

Μας είπε ακόμη ότι:

1) Η τοποθέτηση Διευθυντών σε καίριες θέσεις  Α/βάθμιας και Β/βάθμιας  Εκπαίδευσης είναι γνωστό ότι γίνεται πάντα με κομματικά κριτήρια καί ουδείς «αντίθετος» μπορεί να πιάσει τέτοια θέση άς έχει τόσα master και ντοκτορά πού να φάνε και οί κότες…

Το αποτέλεσμα παίζεται όχι στην συγκέντρωση προσόντων,  όσο στην περίφημη «συνέντευξη» για την κατάληψη της θέσεως όπου μπορεί ένας ανίδεος να γίνει Διευθυντής μόνο και μόνο από πριμοδότηση στην συνέντευξη, κι΄ ένας ικανότατος των ιδίων και παραπάνω προσόντων να πάει πάτο καί να τον φάνε τα ψάρια…

Θα σας πώ ένα μόνο περιστατικό, μας είπε ο κύρ Γιάννης, για να βγάλετε συμπέρασμα...

Είχα υπηρετήσει πρό ετών στην Κρήτη και δίδασκα ως καθηγητής σε Τεχνικό Λύκειο. 

Διευθυντής ήταν ένας απλοϊκός κατά τα άλλα Κρητίκαρος πού ήθελε πάντα να του διαβάζουμε τις εγκυκλίους προφασιζόμενος πάντα ότι δεν είχε μαζί τα γυαλιά του…

Μια μέρα μού λέει ένας συνάδελφος: 

-- Γιάννη, ξέρεις γιατί μας λέει ότι δεν έχει τα γυαλιά του; Γιατί είναι τελείως αγράμματος, άντε νάχει βγάλει την πρώτη Γυμνασίου !

-- Κι΄ είναι Διευθυντής Σχολείου;

-- Το κόμμα Γιάννη μου, το κόμμα…

Όταν σού ξαναπεί λοιπόν να του διαβάσεις εγκυκλίους πέστου « κύριε Διευθυντά, να σας φέρω τα γυαλιά σας να τις διαβάσετε καλλίτερα μόνος σας;»

Κι΄ αν σού πεί πάλι ότι έχει ξεχάσει τα γυαλιά του τότε, να, άνοιξε το μεσαίο συρτάρι και βγάλε τα γυαλιά του έξω και δόστουτα.... Θα κάνουμε μεγάλη πλάκα!»

Το άλλο πρωϊ λοιπόν μπήκε σ΄ ενέργεια το κόλπο. Άνοιξα το μεσαίο συρτάρι και βγάζοντας τα γυαλιά του, τού τα έδωσα λέγοντάς:

--Κύριε Διευθυντά, νά , βρήκα και τα γυαλιά σας…

Οπότε ακούω μια βροντερή φωνή:

-- Άσε μας κάτω ρέ παιδάκι μου, τι θές να σού διαβάσω, πού με πήραν από την μπουλντόζα πού δούλευα και με κάνανε Διευθυντή !

Σκάσαμε στα γέλια όλοι, αλλά μας είχε πεί σταράτα και όλη την αλήθεια!

2 ) Μια άλλη φορά, ήλθε μια νύφη ενός παλαιού πράσινου Νομάρχη πολύ γνωστού στα τοπικά πράγματα.  

Ήθελε μόνιμο διορισμό εκτός ΑΣΕΠ πράγμα πού μόνο με προϋπηρεσία μπορούσε να το πετύχει αλλά η κυρία μόλις είχε πάρει το πτυχίο της, προϋπηρεσία δεν είχε καθόλου είχε όμως «προϋπηρεσία» ως νύφη του Νομάρχη, με Διευθυντή  Β΄ /βάθμιας  μπλέ αλλά αυτό δεν είχε καμιά σημασία…

Και αφού έκλαψε εκεί στα Γραφεία διαδηλώνοντας τον πόνο της λέγοντας κοντά στα άλλα «ότι την άφησε ο άνδρας της με δυό παιδιά και δεν είχε να ζήσει…» και αφού την πήραν αναπληρώτρια σε λίγους μήνες ήλθε με τον άνδρα μαζί, έγκυος τώρα στο 3^ο παιδί ( τα αποτελέσματα της συζυγικής προσέγγισης... ) και διαμαρτυρόμενοι και οί δύο τώρα καί ζητώντας να την φέρουν πιο κοντά «για νάναι στεριωμένη καλλίτερα η οικογένεια…»

Και αφού την λυπήθηκε ο Δ/ντής  της Β/βάθμιας διαδηλώνοντας κι΄ αυτός την λύπη του παρουσία των υπαλλήλων ( για να δέσει καλύτερα το γλυκό γιατί νομίζω ήταν προσυμφωνημένη η ιστορία...), στό τέλος την έφερε και πιο κοντά, και την άλλη χρονιά με την προϋπηρεσία αλλά και την τριτεκνία πού απόκτησε έγινε και μόνιμη και …βοήθειά μας τώρα και περαστικά μας σε όλους τους  υπόλοιπους πού πάνε μέσω ΑΣΕΠ , μέσω σιδηροδρόμου, με το τράμ, και με τα κουρασμένα ποδαράκια τους να πιάσουνε μια μόνιμη θέση…

Και όλα αυτά την ώρα πού εκατοντάδες άλλα παιδιά έρχονταν  και κάνανε αιτήσεις και μας παρακαλούσανε για μία θέση έστω και ωρομίσθιου ώστε να συγκεντρώσουνε κάποια μόρια μήπως και διοριστούνε…

Δεν ήσαν όμως συγγενείς πολιτικών και ως εκ τούτου ήσαν Β΄ διαλογής πολίτες …

Οί Α΄ διαλογής συγγενείς ή καί κοματικοί φίλοι των πολιτικών, μόλις αποφοιτούσανε  τρυπώνανε αμέσως σαν ωρομίσθιοι από τις smart θέσεις πού φύλαγαν συνήθως κάποιοι Διευθυντές της Εκπαίδευσης για τους πολιτικούς τους φίλους, μή ανοίγοντας γιά χρόνια τίς θέσεις μονίμων καθηγητών πού θέλανε να έλθουν στην Πόλη τους καί βάζοντας εκεί μόνο αναπληρωτές, ξεπληρώνοντας έτσι και την υποχρέωση τους σ΄ αυτούς τους κομματικούς πού τους είχαν αναβιβάσει στον θώκο…

Καί εάν ρώταγες τούς μπασμένους στό κόλπο ωρομίσθιους "πώς βρέ παιδιά σάς πήραν ωρομίσθιους πού μαζί αποφοιτήσαμε κι΄ εσείς έχετε τώρα τόσα χρόνια καί δουλεύετε κι΄ εμείς ούτε μιά ώρα δεν μπορούμε να σταυρώσουμε, κι΄ είμαστε ακόμη άνεργοι ; "

θα άκουγες τήν συνήθη δικαιολογία : 

" νά, μιά αίτηση κάναμε καί μάς πήρανε..."

Αίτηση; 

Πού αίτηση βρέ παιδιά; Σέ πολιτικό Γραφείο μήπως ή κάπου "αλλού;"

3) Θυμάμαι επίσης κάτι μεταθέσεις και αποσπάσεις πρωτοδιορισμένων καθηγητών στα καλλίτερα σχολεία των Πόλεων και μάλιστα μέσα στην γειτονιά τους, παίρνοντας επί πλέον και μόρια σχεδόν παραμεθορίου περιοχής πού ήταν η οργανική τους θέση.

Την έβγαζαν δηλαδή στα Γραφεία δηλωμένοι " γιά τίς ανάγκες της υπηρεσίας..." και έπαιρναν και τα μόρια της υπαίθρου λές και ήσαν στα βουνά,  ώστε σε λίγα χρονάκια θα έμπαιναν και στην πόλη τους, την ίδια ώρα πού άλλοι συνάδελφοι έκαναν 150 περίπου χιλιόμετρα ημερησίως  ξυπνώντας στις 6 το πρωϊ για να φθάσουν στα χωριά πού ήταν τά σχολεία τους…

Χώρια οί βενζίνες, χώρια ο κόπος της οδήγησης, οί κίνδυνοι της βροχής και των πάγων στα ορεινά, τα ατυχήματα, κλπ- κλπ

Θα φθάνανε τσακισμένοι από την οδήγηση και θα μπαίνανε στις αίθουσες να διδάξουν στους μαθητές. Τι να διδάξουν;

4) Θυμάμαι ακόμη έναν Γυμνασιάρχη, συνταξιούχο τώρα, πολυμήχανο και τετραπέρατο καλή του ώρα, πού από την μια φώναζε περί Θεού και Δικαιοσύνης και από την άλλη τρύπωνε παντού αυτός, τα παιδιά του, οί γαμπροί του, οί νυφάδες του, και δεν ξέρω μήπως και τα… εγγόνια του, στα καλλίτερα σχολεία και στα καλλίτερα Γραφεία ελέω γνωριμιών…

Κάποιοι απ΄ αυτούς βρεθήκανε και με master αποκτημένα σε περιόδους πού δεν είχαν λείψει ούτε μέρα από τα γραφεία τους και χωρίς άδεια ( επισήμως τουλάχιστον ) υπηρεσιακής εκπαίδευσης!!!

Πώς τα απέκτησαν αυτά τα master ; Κύριος οίδεν…

Στο τέλος, όπως έμαθα, ο ευλαβής μας κατά τα άλλα Γυμνασιάρχης τράβηξε και μια αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου ότι τον αδίκησε, και απαιτούσε μισθό Αρεοπαγίτου, κάτι πού πιστεύω ότι και θα το πέτυχε παίρνοντας, ως συνηθίζεται από το Ελληνικό κουβέρνο, και χιλιάδες ευρώ σαν αναδρομική αποζημίωση…

5) Μια άλλη φορά έπεσε στην αντίληψή μου μία περίπτωση διορισμού καθηγητή στην Γερμανία όχι όμως με απόσπαση  Εξωτερικού πού συνήθως παίρνουν κάποιοι καθηγητές, αλλά με προϋπηρεσία μέσω Ελληνικής Πρεσβείας από σχολείο της Αλβανίας διορίστηκε στην Γερμανία !

Αργότερα, με το ίδιο κόλπο της Αλβανικής προϋπηρεσίας διορίστηκε σε Νομό της Πελοποννήσου και κρατώντας την θέση αποσπάσθηκε εκ νέου στην Γερμανία…

Όπου παίρνοντας δύο μισθούς ( Ελλάδας και Γερμανίας ) θα έφτιαχνε ο καημένος πιο άνετα το…τσαρδάκι του την ίδια ώρα πού άλλοι θα πλήρωναν δάνεια, θα κινδύνευαν με κατασχέσεις, και θάτρεχαν ως ωρομίσθιοι…

Είχε διοριστεί εκεί, μ΄ ένα πολύ έξυπνο κόλπο όπως μου είπαν κάποιοι πού γνώριζαν κάτι περισσότερα ( αλλά δεν τα έλεγαν και όλα… ), και ήταν μοναδική περίπτωση στην Ελλάδα αυτού κι΄ ενός άλλου ακόμη, η τοποθέτησή τους μ΄ αυτό το κόλπο.

Τώρα δεν ξέρω. Μέσω κάποιου Γενικού Γραμματέως ήταν, μέσω Υπουργού ήταν, ποιός ξέρει…

Καλό παιδί βέβαια αλλά θα λέγαμε σκράπας με τα όλα του, πού όμως τελείωσε στην Ελλάδα δύο Πανεπιστημιακές Σχολές  παράλληλα ( πράγμα πού απαγορευότανε ), και πού όμως αύριο με  κάποιο master πού ξαφνικά το παρουσίασε μόλις αφίχθη στην Ελλάδα μπορεί και να τον δούμε ντόκτορα «πού γύρισε από το κρύο…» ( συγνώμη, «πού γύρισε από την Γερμανία…» θέλω να ειπώ ) ως Καθηγητή σε κάποιο Πανεπιστήμιο…

Και ήταν μαθητής μετριότατος, πού όπως έμαθα είχε σαρώσει σαν φοιτητής όλα τα σεμινάρια Εξωτερικού πού άλλοι τα μαθαίνανε την τελευταία ώρα πού έληγε η προθεσμία κατάθεσης δικαιολογητικών !!!

Αυτό θα πεί να είσαι από φοιτητής καλά δικτυωμένος…

Αθάνατη Ελλάδα με τέτοια τεφαρίκια πού βγάζεις, και ασφαλώς με την ανοχή και συνδρομή πολιτικών,  πώς να μη πέσεις στο τέλος σε πτώχευση και χρεωκοπία !

6) Το κυνήγι απόκτησης επιπρόσθετων μορίων μέσω πολιτικού γάμου είναι μία άλλη ακόμη πονηρή ιστορία πού έχει περιπλέξει πολύ τα πράγματα...

Και το λέω αυτό γιατί οί περισσότεροι απ΄ αυτούς τους γάμους είναι «εικονικοί», είναι συμφωνημένοι, και γίνονται ( του Κράτους βαθειά νυχτωμένου και κοιμωμένου), μόνο και μόνο για την απόκτηση μορίων και επιδομάτων !

Γιατί αλλιώς πριμοδοτείται ο παντρεμένος από τον άγαμο, χώρια οί διευκολύνσεις στεγαστικών δανείων πού παίρνουνε, οί μεταθέσεις, αποσπάσεις, και άλλα τέτοια καλούδια…

Παλαιότερα για να πετύχεις εικονικό θρησκευτικό γάμο ήταν αδύνατο, αλλά σήμερα πού άνοιξε η πόρτα του πολιτικού γάμου τρυπώνεις σ΄ ένα γραφείο της Δημαρχίας υπογράφεις δυό χαρτιά, κανείς δεν σε βλέπει – δεν σε ξέρει και τα επιδόματα τρέχουν…

Άλλο πράγμα τώρα, τι θα βρείς μεθαύριο μπροστά σου…»

Αυτά μας είπε πάνω κάτω ο κύριος Γιάννης και ελπίζουμε, μας το υποσχέθηκε άλλωστε, κάποια άλλη φορά να μας πεί και άλλα περιστατικά…