http://ellinikoforum.blogspot.com
Στην απόπειρα της γεωπολιτικής νομής του πλανήτη, και εν προκειμένω της ευρύτερης περιοχής στη λεκάνη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, υπάρχουν επεξεργασμένες στρατηγικές και πολύ ισχυρά συμφέροντα, που δεν αναζητούν ισότιμους συνομιλητές για να τους μοιράσουν την ισχύ τους, αλλά φερέφωνα, φιλιππινέζες και ψιχουλομαζώχτρες προσδοκιών, για να τους χρησιμοποιήσουν κατά το δοκούν, προκειμένου να υπηρετήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις... επιδιώξεις τους.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Η οικονομική κρίση στην Ευρωζώνη, πέρα και ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο επιχειρεί να προσεγγίσει κανείς τόσο τη φυσιογνωμία της όσο και τα ιδιαίτερά της χαρακτηριστικά, προσδιορίζεται αλλά και συνυπάρχει με μια σειρά από συγκεκριμένες σταθερές που κανείς και για κανέναν λόγο δε δικαιούται να προσπεράσει.
Ποιες είναι αυτές…
1.Η εκδήλωση αυτής της κρίσης, δεν είναι μονάχα απότοκος ανάλογων φαινομένων που έρχονται από το εγγύτατο παρελθόν, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα και αναπόσπαστο κομμάτι ενός προδιαγεγραμμένου πλανητικού αδιεξόδου υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων και κερδών, που αναζητούν τη διέξοδο μέσα από τον αναπόφευκτο κανιβαλισμό τους.
2.Στα πλαίσια της αναζήτησης αυτής της διεξόδου, οι κοινωνίες συμπιέζονται στις συμπληγάδες στρατηγικών σχεδιασμών, κοινωνικών πειραματισμών και οικονομικών όσο και γεωπολιτικών ανταγωνισμών με κυρίαρχο χαρακτηριστικό τη ρευστότητα ως προς το πιθανολογούμενο αποτέλεσμά τους.
3.Η πολιτική στο σύνολό της έχει υποταχθεί στη ανάγκη εξυπηρέτησης αυτών ακριβώς των σχεδιασμών, και οι ίδιες οι κοινωνίες δεν αποτελούν πλέον σημείο αναφοράς για τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, αλλά την πρώτη ύλη από φτηνά αναλώσιμα στο ιδιότυπο κοινωνικό αλεστήρι, που αποσκοπεί στη δραστική ανασύσταση της πολιτικής οικονομίας ολόκληρου του πλανήτη...
Η Ευρώπη στη δίνη των εξελίξεων…
Όχι γιατί βρέθηκε σε λάθος σημείο τη λάθος στιγμή. Αλλά γιατί πάνω στο δικό της το έδαφος που παραμένει ευμετάβλητο και ιδιαίτερα «κινητικό» ως προς τα γεωπολιτικά του χαρακτηριστικά, χτίστηκε ένα ιδιότυπο και χοντρό παιχνίδι προσδοκιών, στην αυγή του 21ου αιώνα. Έτσι…
1.Η Αμερικανική εξωτερική πολιτική (προφανέστατα μη διαβλέποντας ή υποβαθμίζοντας την διαπιστούμενη πλέον αυτονόμηση του χρηματοπιστωτικού Κεφαλαίου), «ακούμπησε» στη Γερμανία τις προσδοκίες της για το νέο Ευρωπαϊκό χάρτη μετά την κατάρρευση των χωρών της πρώην Ανατολικής Ευρώπης, προσβλέποντας στη δημιουργία μιας γεωπολιτικής «καβάτζας» για τα μελλοντικά Αμερικανικά σχέδια.
2.Η αυτονόμηση του Γερμανικού «γίγαντα» δεν είχε χορογραφηθεί στα πλαίσια αυτού του σχεδιασμού, και σήμερα μετατρέπεται σε «Βρούτο» που στοχοποιεί τον «μέντορά» του. Προφανέστατα η οικονομική διείσδυση του ΔΝΤ στην Ευρώπη (με τον ύπουλο ρόλο του ΓΑΠ να είναι καταλυτικός γι αυτή την εξέλιξη) οδήγησε μεν σε πολιτικές εξαρτήσεις, αλλά δεν έκαμψε τις γεωπολιτικές βλέψεις της ισχυρής Γερμανίας στην ευρωπαϊκή ήπειρο, με συνέπεια…
α.Ένας παραδοσιακός σύμμαχος να αυτονομείται γεωπολιτικά και αυτός είναι η Γερμανία…
β.Ο δεύτερος παραδοσιακός σύμμαχος να «περιθωριοποιείται» δυναμικά και αυτός είναι η Μεγάλη Βρετανία. Και…
γ.Η ίδια η αμερικανική πολιτική να βρίσκεται μπροστά σ ένα δίλημμα γι το αν θα συντρίψει την Ευρωπαϊκή ενοποίηση «εκτελώντας» το νομισματικό της εργαλείο (πράγμα που ωστόσο μπορεί να αποβεί μοιραίο και για την ίδια), ή αν θα αναζητήσει μια διαφορετική μεθοδολογία, για την ανάκτηση του χαμένου «εδάφους» και φυσικά του ελέγχου στα τεκταινόμενα.
Μέσα σ αυτό το ρευστό γεωπολιτικό σκηνικό, έρχονται να προστεθούν δύο ακόμη παράγοντες που το καθιστούν ιδιαίτερα πολυσύνθετο. Ποιοι είναι αυτοί…
1.Η ενεργειακή πίτα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο (άραγε τυχαία ήρθε αυτή τη στιγμή το «πλήρωμα του χρόνου» για να «επιτραπεί» να δουν Ήλιου φώς οι περιζήτητοι υδρογονάνθρακες???). Και…
2.Η Ρωσική στρατηγική που προσβλέπει σε κυρίαρχο ρόλο στις δρομολογούμενες γεωπολιτικές ανακατατάξεις.
Μπροστά λοιπόν στις κυοφορούμενες εξελίξεις, μια πραγματικά εθνική πολιτική αναφορικά με τη δική μας τη χώρα, υπάρχουν πράγματα που οφείλει να μην προσπερνά και άλλα που δε δικαιούται σε καμία περίπτωση να παραβλέψει.
Οφείλουμε λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε πως…
1.Στην απόπειρα της γεωπολιτικής νομής του πλανήτη, και εν προκειμένω της ευρύτερης περιοχής στη λεκάνη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, υπάρχουν επεξεργασμένες στρατηγικές και πολύ ισχυρά συμφέροντα, που δεν αναζητούν ισότιμους συνομιλητές για να τους μοιράσουν την ισχύ τους, αλλά φερέφωνα, φιλιππινέζες και ψιχουλομαζώχτρες προσδοκιών, για να τους χρησιμοποιήσουν κατά το δοκούν, προκειμένου να υπηρετήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις επιδιώξεις τους.
2.Όσες φορές ιστορικά υπήρξαν εκπτώσεις στην ανάγκη άσκησης εθνικά κυρίαρχης πολιτικής από εκείνους που όφειλαν να την ασκήσουν ή να την απαιτήσουν, και οι εξελίξεις αφέθηκαν να διολισθήσουν σε λογικές αναζήτησης πάτρωνα και νταβατζή, το τίμημα για την εθνική κυριαρχία ήταν βαρύ και κατά κανόνα πληρώθηκε ακόμη και με αίμα από τους λαούς που ανέχθηκαν αυτό το ολίσθημα.
Συμπερασματικά…
1.ΗΠΑ, Γερμανία, Ρωσία και λοιποί πάτρωνες και αυτόκλητοι «ευεργέτες» των λαών, δεν έχουν τίποτε κοινό με τους λαούς που αγωνίζονται για την κυριαρχία τους και την αξιοπρέπειά τους. Έχουν δικές τους κυρίαρχες πολιτικές, δική τους ελίτ συμφερόντων στην οποία λογοδοτούν και για λογαριασμό της οποίας δουλεύουν, και σε αυτόν τον ανελέητο πόλεμο, οι εχθροί τους είναι και οι δικοί τους λαοί και οι λαοί του κόσμου που θα κάνουν το λάθος να εναποθέσουν τις ελπίδες τους στη δική τους τη μεγαλοσύνη.
2.ΗΠΑ, Γερμανία, Ρωσία, Κίνα και λοιπά όρνια που επιχειρούν να κατατεμαχίσουν τον πλανήτη, δεν έχουν μονάχα λαούς που καταδυναστεύονται όπως και ο δικός μας λαός, αλλά και πολιτικές συμμορίες που διαφεντεύουν τη μοίρα τους, και από αυτές τις πολιτικές συμμορίες κανένας λαός δε δικαιούται να έχει την αυταπάτη πως θα αναζητήσει μέσω αυτών την πολιτική και την εθνική του λύτρωση. Διότι απλούστατα στον ανταγωνισμό των πλανητικών συμμοριών, μόνο αφελής ή ηλίθιος θα μπει ανάμεσα φιλοδοξώντας να αναζητήσει το Μεσσία του η τον μελλοντικό του προστάτη.
3.ΗΠΑ, Γερμανία, Ρωσία και λοιποί πρωταγωνιστές στη νέο-ιμπεριαλιστική σκακιέρα, δε δίνουν δεκάρα τσακιστή όχι μόνο για τους λαούς του κόσμου, αλλά ούτε καν για τους δικούς τους λαούς. Δεν ενδιαφέρονται να μοιράσουν δικαιώματα, αλλά στο πλαίσιο του δικού τους ανταγωνισμού, να μοιραστούν ακόμη και το τελευταίο ίχνος της αξιοπρέπειάς μας.
4.Οι παραδοσιακές συμμαχίες και η φυσική αντιστοίχηση του Ελληνικού λαού, είναι αντιστοίχηση και συμμαχίες με λαούς και όχι με συμμορίες που λυμαίνονται για λογαριασμό συγκεκριμένων ελίτ τις πολιτικές εξουσίες.
Και από αυτή την άποψη, οι διεθνείς σχέσεις της χώρας, δεν μπορεί να προσδιορίζονται από σχέσεις εφάμιλλες του τσιρακιού με τον νταβατζή του, αλλά από κανόνες που στο όνομα καμία σκοπιμότητας δε θα υποστέλλουν τη σημαία της Εθνικής αξιοπρέπειας στο δημοπρατήριο των αφελών με τίμημα την αναζήτηση του νταβατζή τους.
Και για να γίνουμε ακόμη σαφέστεροι…
-Στο δολοφονικό ανταγωνισμό των πλανητικών νταβατζήδων, ο Ομπάμα, δεν εκπροσωπεί τους αμερικανούς πολίτες γενικά. Αλλά λογοδοτεί για το πολιτικό του έργο σε μια κάστα συγκεκριμένων συμφερόντων που συλλαμβάνει το κίνημα των occupy και δολοφονεί τους λαούς της Γης που επιχειρούν να σηκώσουν κεφάλι.
-Η Μέρκελ σ αυτόν τον ίδιο δολοφονικό ανταγωνισμό, δεν εκπροσωπεί γενικά το Γερμανό πολίτη, αλλά λογοδοτεί για το πολιτικό της έργο σε μια συγκεκριμένη χρηματοοικονομική κάστα συμφερόντων τα οποία υπηρετεί και επιχειρεί να ενδυναμώσει.
-Ο Πούτιν στα πλαίσια του ίδιου ακριβώς ανταγωνισμού, δεν εκπροσωπεί γενικά το Ρώσο πολίτη που έχει τις κοινές θρησκευτικές καταβολές με τον Έλληνα καταδυνασττευόμενο. Τον περιφρονεί. Επεχείρησε με τρόπο προκλητικό να βιάσει και βίασε ακόμη και την εκλογική ετυμηγορία του, και παρά το βιασμό αποδυναμώθηκε δραστικά στις προτιμήσεις του Ρωσικού λαού. Αυτός λοιπόν που βίασε τη δημοκρατία στον τόπο του και εκβίασε με την απειλή του ντόμινο της χρεοκοπίας το λαό του, δεν μπορεί να καταστεί τιμητής της εθνικής μας αξιοπρέπειας, ούτε και εγγυητής της εθνικής μας κυριαρχίας. Συγκεκριμένα συμφέροντα εκπροσωπεί και για να τα υπηρετήσει ξέρει και να χρησιμοποιεί αλλά και να θυσιάζει αυτούς που του επιτρέπουν να τους χρησιμοποιήσει.
-Η Κινέζική πολιτική ηγεσία που εξασφαλίζει στο δικό της πολίτη το μεροκάματο του …ενός!!! ευρώ, είναι σαφές πως δεν μπορεί να αποτελέσει την αιγίδα και την ατμομηχανή της ανάπτυξης για τον Έλληνα πολίτη, αλλά μονάχα για τα συμφέροντα εκείνων τους οποίους υπηρετεί.
Επομένως…
Επειδή σ αυτή τη γειτονιά που λέγεται Γη, όλοι έχουν ταυτότητα και συγκεκριμένο background συμφερόντων, είναι καιρός να τελειώνουμε με το τις σπονδές στους νταβατζήδες ικετεύοντας το έλεός τους, αναλογιζόμενοι πως η ροπή στη δουλοπρέπεια, μόνο δεινά επεφύλαξε για τον τόπο και καταδίκασε σε μαρασμό το δέντρο της εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Είναι το δέντρο που καλούμαστε να ποτίσουμε όλοι μας, χωρίς εκπτώσεις και ανοχές σε κανενός είδους συμβιβασμό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου