Η σκηνή: Παρασκευή 1 Ιουλίου στο Βόλο ώρα 12.30 περίπου σταματάει έξω από το Κεντρικό Ταχυδρομείο στη Δημητριάδος ένα 4Χ4 Μάβερικ με πορτοκαλί πινακίδες (κρατικό). Κατεβαίνει ο μυστακοφόρος οδηγός (υπάλληλος;) και κατευθύνεται στο εσωτερικό του Ταχυδρομείου στο γκισέ του Ταμιευτηρίου (να είχε άραγε πιστωτική κάρτα για εξόφληση;)
Στο κρατικό τζιπ παραμένει ο συνοδηγός ο οποίος πιάνει την κουβέντα με διερχόμενο γνωστό του, ο οποίος φαίνεται να είναι πολύ αγανακτισμένος με την τρέχουσα κατάσταση. Ασκεί δριμεία κριτική στους κρατούντες, τους σέρνει και μερικά ... γαλλικά, ο συνοδηγός συμφωνεί μαζί του. Μετά αρχίζουν να βρίζουν και τους Γερμανούς τοκογλύφους, εν ολίγοις εκδηλώνουν με πολύ παραστατικό τρόπο την αγανάκτησή τους για "αυτούς που μας πούλησαν" κλπ κλπ
Στο μεταξύ ο υπάλληλος-οδηγός του τζιπ, μετά από περίπου ένα εικοσάλεπτο έχοντας ολοκληρώσει τη συναλλαγή του βγαίνει από το Ταμιευτήριο, και κατευθύνεται στο γωνιακό κατάστημα γυναικείων ρούχων ακριβώς απέναντι, όπου και παραμένει για άλλο ένα τέταρτο της ώρας.
Έχοντας τελειώσει και από εκεί τις συναλλαγές του - ή τις κοινωνικές του σχέσεις - επιβιβάζεται στο τζιπ με τις πορτοκαλί πινακίδες και τον "αγανακτισμένο" συνοδηγό του και ... αποχωρούν, μάλλον βρίζοντας το ανάλγητο κράτος που τους "περιέκοψε" (;;;) ίσως κάποια επιδόματα κίνησης...
Όσοι παρακολουθούσαμε τη σκηνή αναρωτιόμασταν αν θάπρεπε να μουτζώσουμε προς Αθήνα μεριά ή προς κάπου πολύ πιό κοντά;
Στο κρατικό τζιπ παραμένει ο συνοδηγός ο οποίος πιάνει την κουβέντα με διερχόμενο γνωστό του, ο οποίος φαίνεται να είναι πολύ αγανακτισμένος με την τρέχουσα κατάσταση. Ασκεί δριμεία κριτική στους κρατούντες, τους σέρνει και μερικά ... γαλλικά, ο συνοδηγός συμφωνεί μαζί του. Μετά αρχίζουν να βρίζουν και τους Γερμανούς τοκογλύφους, εν ολίγοις εκδηλώνουν με πολύ παραστατικό τρόπο την αγανάκτησή τους για "αυτούς που μας πούλησαν" κλπ κλπ
Στο μεταξύ ο υπάλληλος-οδηγός του τζιπ, μετά από περίπου ένα εικοσάλεπτο έχοντας ολοκληρώσει τη συναλλαγή του βγαίνει από το Ταμιευτήριο, και κατευθύνεται στο γωνιακό κατάστημα γυναικείων ρούχων ακριβώς απέναντι, όπου και παραμένει για άλλο ένα τέταρτο της ώρας.
Έχοντας τελειώσει και από εκεί τις συναλλαγές του - ή τις κοινωνικές του σχέσεις - επιβιβάζεται στο τζιπ με τις πορτοκαλί πινακίδες και τον "αγανακτισμένο" συνοδηγό του και ... αποχωρούν, μάλλον βρίζοντας το ανάλγητο κράτος που τους "περιέκοψε" (;;;) ίσως κάποια επιδόματα κίνησης...
Όσοι παρακολουθούσαμε τη σκηνή αναρωτιόμασταν αν θάπρεπε να μουτζώσουμε προς Αθήνα μεριά ή προς κάπου πολύ πιό κοντά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου