Υπήρξα μάρτυρας σε περιστατικό όπου Νηπιαγωγοί της αντίστασης (δεν μεταδώσουμε ονόματα και λοιπά στοιχεία αγωνιστών) έβγαλαν τα παιδάκια έξω μετά την Γιορτή για να ξεφωνίσουν την Άγγελα Μερκελ.
Τα 5 χρονα εκτονώθηκαν σε ένα ελπιδοφόρο πανζουρλισμό Φωνάζοντας Αέρα μην αφήνοντας κανένα περιθώριο παρερμηνειών για την υγιή πνευματική εξέλιξη τους. Ακόμη και ...
εάν εμείς βγήκαμε μαλθακοί δειλοί και σκάρτοι τα παιδιά είναι οι ελπίδες μας…Γονείς και νηπιαγωγοί συνεννοήθηκαν με τα μάτια ώστε το περιστατικό να μείνει ανώνυμα στην συλλογική μνήμη της αντίστασης και έτσι θα γίνει. Μνήμη που πλέον αρχίζει να γράφει τέτοια περιστατικά.
Η στιγμή ήταν ανατριχιαστική αλλά και ιστορική καθώς στις πόλεις μας άρχισε να κυκλοφορεί ένα πνεύμα συνωμοτικό, αντιστασιακό αλλά και να γίνεται συνείδηση τόσο η κοινή μας μοίρα αλλά και ότι κάτι πρέπει να κάνουμε…
Είτε από το σχολείο, από το σπίτι, από την οικογένεια από την γιαγιά τα χελιδονάκια πρέπει να μπουν πρώτα. Είναι το μέλλον του Ελληνισμού στα δύσκολα χρόνια. Δεν πρέπει με τίποτα να νοθευτεί η σκέψη τους από τα σημερινά μηνύματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου