Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Το «κύκνειο άσμα» των εργαζομένων!

Μόνο 20% συνδικαλίζεται στα σωματεία...
 Αποτελεί ίσως κοινή διαπίστωση τα τελευταία χρόνια το γεγονός, ότι οι κυρίαρχες πολιτικές που εφαρμόζονται στην αγορά εργασίας στηρίζονται στην απορύθμιση των παραδοσιακών εργασιακών σχέσεων, στην ενσωμάτωση των ευέλικτων μορφών ελαστικής απασχόλησης, στην υποαπασχόληση, στη «δημιουργική αξιοποίηση» της δομικής ανεργίας και στην εξασθένιση του συστήματος κοινωνικής προστασίας. Οι νέες αυτές συνθήκες επιτείνουν, όπως είναι φυσικό, την ανασφάλεια των εργαζομένων. Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι τα ποσοστά όμως για το “συνδικαλίζεσθε...” στο Βόλο δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά.
 ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΒΑΣΩ ΚΥΡΙΑΖΗ
 Με βάση τα στοιχεία που...
διαθέτει το Εργατικό Κέντρου Βόλου, στα πρωτοβάθμια σωματεία της δύναμης του ΕΚΒ είναι εγγεγραμμένα περίπου 7.000 μέλη παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι ξεπερνούν τις 35.000 και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν την περίοδο αυτή είναι ιδιαίτερα αυξημένα. Η συσπείρωση των εργαζομένων στα συνδικάτα στον ιδιωτικό τομέα, δεν υπερβαίνει το 20%, ενώ ισχυρή συνολικά είναι η παρουσία του δημόσιου τομέα που καλύπτει το 55% των συνδικαλισμένων με αποτέλεσμα ένας στους τέσσερεις εργαζομένους στο Βόλο καλύπτεται από κάποιο συνδικάτο. Η κρίση των συνδικάτων σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της ΓΣΕΕ επικεντρώνεται, κυρίως, στη συρρίκνωση της κοινωνικής τους βάσης και, κατά συνέπεια, στον περιορισμό της νομιμοποιητικής τους βάσης. Η μείωση της συμμετοχής των εργαζομένων στα συνδικάτα αποδίδεται σε αιτίες δομικές, κυκλικές και θεσμικές, όπως το επίπεδο απασχόλησης και διασφάλισης έναντι της ανεργίας, ο βαθμός αντιπροσωπευτικότητας των εργαζομένων από τα συνδικάτα, ο βαθμός συγκεντροποίησης των συνδικάτων, ο βαθμός της δημόσιας απασχόλησης και η συμμετοχή των εργαζομένων στις απεργίες. Η συμμετοχή των εργαζομένων στα συνδικάτα επηρεάζεται επίσης και από τις τοπικές ιδιομορφίες στην αγορά εργασίας, αφού στις περισσότερες χώρες του «δυτικού» κόσμου αρκετές κατηγορίες εργαζομένων, όπως οι γυναίκες, οι νέοι εργαζόμενοι, οι υποαπασχολούμενοι, κ. ά., δεν συμμετέχουν καθόλου ή συμμετέχουν ελάχιστα στα συνδικάτα. Στη δύναμη του ΕΚΒ είναι εγγεγραμμένα 75 σωματεία από τα οποία μόνο τα 69 εκλέγουν εργατικούς αντιπροσώπους και συμμετέχουν σε όλες τις διαδικασίες, με τα ποσοστά διαρκώς να φθίνουν εάν ληφθεί υπόψη ότι οι απολύσεις και οι αποχωρήσεις πλέον εργαζομένων είναι σε καθημερινή διάταξη. Χωρίς σωματεία και συνδικαλισμό δεκάδες νέοι εργαζόμενοι που απασχολούνται στον τομέα της παροχής υπηρεσιών και απασχολούνται με μπλοκάκια. Οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ όπως ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΛΤΑ και τράπεζες συμμετέχουν μαζικά στα κλαδικά τους σωματεία αλλά και στις αρχαιρεσίες του Εργατικού Κέντρου όπως επίσης και το Συνδικάτο Οικοδόμων που “μετρά” περισσότερα από 1.000 οργανωμένα μέλη. Συνδικαλιστικό ενδιαφέρον επίσης υπάρχει σε μεγάλες βιομηχανίες όπως είναι η ΑΓΕΤ, η ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ, η ΜΕΤΚΑ, η Χαλυβουργία, ο ΙΜΑΝΤΑΣ, η ΣΤΑΛΚΟ , η ΚΟΝΤΙ αλλά και σε χώρους όπως των καθαριστριών κ.α. Πρωτοβουλίες Στο Βόλο το ΕΚΒ προσανατολίζεται να αναλάβει πρωτοβουλίες για τη μαζικοποίηση των σωματείων και τη δημιουργία νέων συνδικάτων ανά επιχείρηση προκειμένου να «ανακόψουν» τη φόρα των εργοδοτών που με «όχημα» πλέον τις νέες ρυθμίσεις και επικαλούμενοι την οικονομική κρίση θα σπεύσουν να ξεφορτωθούν προσωπικό.Με 21 άτομα προβλέπεται η δημιουργία σωματείου επισημαίνει ο πρόεδρος του ΕΚΒ δείχνοντας ουσιαστικά το δρόμο για το πώς θα πρέπει πλέον να κινηθούν οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα για να μπορούν να διατηρήσουν «διαπραγματευτικό ατού» απέναντι στους εργοδότες ειδικά σε μία περίοδο που βάλλονται ευθέως οι κλαδικές συμβάσεις. «Οι εργαζόμενοι πρέπει επιτέλους να θωρακιστούν. Να συνειδητοποιήσουν ότι είναι απροστάτευτοι και ότι θα πρέπει να γίνουν μέλη των σωματείων για να μπορούν πιο εύκολα να σηκώσουν ανάστημα στον κάθε εργοδότη που θα επιχειρήσει να επιβάλλει επιχειρησιακές ή ακόμη και ατομικές συμβάσεις» σημειώνει ο πρόεδρος του ΕΚΒ Θαν. Παπαδημόπουλος αναγνωρίζοντας ότι χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να πειστούν οι εργαζόμενοι να επιστρέψουν στα σωματεία αλλά και να συγκροτήσουν καινούργια.Παράλληλα όπως υπογραμμίζει ο κ. Παπαδημόπουλος σημαντικό ρόλο παίζει και η ανεξαρτησία που πρέπει να κατακτάται διαρκώς και σε όλα τα επίπεδα από τις συνδικαλιστικές παρατάξεις οι οποίες έχουν χρέος πέρα από κομματικές αποχρώσεις να στηρίζουν αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα των εργαζομένων». Ταχυδρόμος, Πανθεσσαλική Εφημερίδα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου