Του Ρένου Αρβανίτη
Υποψηφίου Βουλευτή Β’ ΑΘΗΝΩΝ
με τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
Πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί την στιγμή που σχεδόν παραλληλίζεται με
ύβρη η ενασχόληση με την πολιτική, κάποιος νέος άνθρωπος να τολμήσει να
εκτεθεί ως υποψήφιος στις προσεχείς εθνικές εκλογές…
Πολλοί μάλιστα φίλοι, μου έχουν ήδη εκφράσει την συγκεκριμένη τους
απορία και από κοντά (τι θες και ασχολείσαι…). Εύλογο το ερώτημά τους…
Αρκούντως λογική όμως και η απάντηση.
Οι πάντες σήμερα όπου σταθούν και όπου βρεθούν διατυπώνουν την άποψη ότι
είναι επιτακτική ανάγκη να ανανεωθεί το πολιτικό προσωπικό της χώρας
και να «πάνε σπίτι τους» όλοι εκείνοι που μας έφεραν στο σημερινό χάλι…
Πώς όμως θα υπάρξει ανανέωση, αν η δική μου γενιά δεν βγει σήμερα
μπροστά, προσφέροντας τη δυνατότητα της επιλογής στον Έλληνα εκλογέα;
Με ποιο τρόπο θα εκφραστεί η γενιά που βιώνει τη χειρότερη κρίση της
τελευταίας 35ετίας τουλάχιστον; Η γενιά των 500 ευρώ, η γενιά που
καταγράφει 50% ανεργία, η γενιά που βιώνει τις δυσκολίες για να κάνει
έναρξη ελεύθερου επαγγέλματος, η γενιά που αναγκάζεται να κλείσει τη
μικροεπιχείρηση που κληρονόμησε από την οικογένεια, η γενιά που αδυνατεί
να πληρώσει τις ασφαλιστικές της εισφορές, η γενιά που αδυνατεί να
κάνει ακόμα και αποδοχή κληρονομιάς για το σπίτι που μας άφησαν οι ίδιοι
μας οι γονείς, η γενιά, η γενιά, η γενιά…;
Ο κατάλογος των ερωτημάτων είναι μακρύς και αν ο καθένας μας προσθέσει
τον δικό του προβληματισμό, δεν θα γράψουμε άρθρο αλλά 12τομη
εγκυκλοπαίδεια.
Ποιος όμως γνωρίζει καλύτερα από εμάς τους ίδιους όλα τα παραπάνω; Ποιος
γνωρίζει τα θέλω μας; Αυτός που περνάει μια φορά στα 4 χρόνια από τα
στέκια μας για να μας δώσει το προεκλογικό του φυλλαδιάκι ή όλοι εμείς
που τα ζούμε και τα συζητάμε καθημερινά;
Επιτέλους, ήρθε η ώρα να εκφραστούμε μόνοι μας και να μην περιμένουμε
και αυτή τη φορά να εκφράσει τις αγωνίες μας απλά κάποιος άλλος. Κάποιος
μεγαλύτερος και «εμπειρότερος» από εμάς…
Η σημερινή συγκυρία όχι απλά το επιτρέπει αλλά το επιβάλει. Ήρθε η ώρα η
γενιά της κρίσης να μιλήσει. Με δημιουργικότητα, με προτάσεις, κάνουμε
την επανάσταση του αυτονόητου και της κοινής λογικής, χωρίς την
καταστροφολογία και τα κούφια λόγια όλων εκείνων των επικίνδυνων
λαϊκιστών που επενδύουν στον φόβο και στη δίκαιη αγανάκτησή μας, μη
κάνοντας όμως έστω και μία αξιοσέβαστη πρόταση.
Για όλα αυτά που παρέθεσα και άλλα περισσότερα αποδέχτηκα την πρόταση
της Ντόρας Μπακογιάννη και της Δημοκρατικής Συμμαχίας και συμμετέχω στην
εκλογική αναμέτρηση της Β’ Αθηνών. Χωρίς αφίσες, εκατοντάδες χιλιάδες
φυλλάδια και πολυδάπανες προεκλογικές εκστρατείες…, αλλά με μοναδική μου
δύναμη την καθημερινότητά μας, το facebook, το twitter, το blog και
φυσικά ΕΣΕΝΑ. ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ μου από την Νέα Φιλαδέλφεια και την Νέα
Χαλκηδόνα, ΤΟΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗ ΜΟΥ από την Νέα Ιωνία, ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ από το
Νέο Ηράκλειο, τους Αγίους Αναργύρους, το Μαρούσι, τη Μεταμόρφωση, το
Ίλιον, το Γαλάτσι κτλ. Λοιπόν αυτά για σήμερα… Ραντεβού στην ΚΑΛΠΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου