Το...
φως, αυτό το λαμπρό πνευματικό δημιούργημα που συνοψίζει την ευρωπαϊκή πολιτισμική ιστορία, ανεξάρτητα αν έγινε αντικείμενο εμπορίου, αν χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο πολιτικής, αν την απήχησή του την καταχράσθηκαν μεγέθη απειροελάχιστα στο πέρασμα του χρόνου, δεν παύει να αποτελεί τον κοινό κώδικα επικοινωνίας μεταξύ των λαών.
Και το Ολυμπιακό Φως, μια διεθνοποιημένη και υλιστική έκφραση του Ελληνικού Πνευματικού Φωτός, αποτελεί μια καλή αφορμή να αναχθεί το ερώτημα σε ένα πιο αναβαθμισμένο επίπεδο:
Θέλει η Ευρώπη να εξακολουθεί να διατηρεί τους πνευματικούς της δεσμούς με την Ελλάδα και το ελληνικό πνεύμα;
Τα άλλα θα τα βρούμε, αν απαντηθεί στέρεα και ειλικρινά αυτό το κεντρικό και αξιακό ερώτημα.
Η Σβέση του θα σημάνει και το "Σημείο Μηδέν" της πορείας του Ευρωπαϊκού Πνεύματος.
Ήρεμα, ήσυχα, με την απλότητα και την επιβλητική σιωπή που επιβάλλει η μεγαλοσύνη του Ελληνικού Πνεύματος. Χωρίς φωνή, χωρίς μουσική, χωρίς ήχο.
Μια τελετή που η Ελλάδα θα σβήσει τη Φλόγα της, περιμένοντας την απάντηση της Ευρώπης.
Μια τελετή Σβέσης, θα επικοινωνήσει με έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας πολύ ισχυρό την διακοπή των πολιτισμικών δεσμών των Ευρωπαϊκών Λαών. Γιατί το Φως δεν είναι Ελληνικό. Ανήκει στην ανθρωπότητα και το προσφέρει για υιοθεσία η Μάνα Ελλάδα που το γεννά κάθε χρόνο. Κι ως Μάνα, αν το τέκνο της το αφήνουν έρμαιο είναι υποχρεωμένη να το ξαναφυλάξει στα σπλάχνα της μέχρι να το αγαπήσουν και να το αναζητήσουν για να φωτίσει την Ευρωπαϊκή στέρφα οικογένεια.
Τα υπόλοιπα, τα κοινά, τα ταπεινά μπορούν να συνεχίσουν μετά, απρόσκοπτα. Και το Μνημόνιο, και τα επιτόκια και τα ασφάλιστρα κινδύνου και τα χρέη και όλα τα συμφωνημένα.
Αλλά υπό όρους πολιτισμικού σκότους.
Ας ανάψουν οι Ευρωπαίοι άλλες λυχνίες. Ας ανάψουν άλλες φωτιές.
Ετούτη εδώ όμως τουλάχιστον ας ξέρουν ότι θα την έχουν σβήσει.
Συμμετάσχετε στην διαδικτυακή συλλογή υπογραφών εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου