Εμπρός για την ...Τεχεράνη!

Γράφει ο Κώστας Καραϊσκος

Ο πόλεμος στη γειτονιά μας, και με εμάς άμεσα εμπλεκόμενους, δεν φαίνεται πλέον απίθανος. Σε μία κλιμάκωση των προκλητικών τους ενεργειών οι ΝΑΤΟϊκοί προχωρούν σε εμπάργκο κατά του ιρανικού πετρελαίου, υποχρεώνοντας την Τεχεράνη να προχωρήσει στην στοιχειώδη αυτοάμυνα που έχει από καιρό διακηρύξει ότι θα εφαρμόσει: στον αποκλεισμό των Στενών του Ορμούζ. Εκείνου δηλαδή του θαλασσίου περάσματος (ελαχίστου πλάτους 54 χλμ) από το οποίο... περνάει το 17% του διακινούμενου πετρελαίου της γης.

Στην είσοδο των Στενών του Χορμούζ έχει συγκεντρωθεί μια εντυπωσιακή αμερικανική αεροναυτική δύναμη, η οποία θα «διασφαλίσει την ελευθερία της ναυσιπλοΐας στον Κόλπο», αφού το ιρανικό ναυτικό μπροστά της μοιάζει με τον στόλο του ...Ξέρξη. Βεβαίως υπάρχει το παράκτιο πυροβολικό των Ιρανών, κι αυτό είναι πράγματι μία απειλή για τα σκάφη των γιάνκηδων, ένας πρωτεύων στόχος δηλαδή για την πολεμική αεροπορία τους.

Ήδη οι πολεμικές προετοι-μασίες έχουν τον χαρακτήρα της αμερικανοϊσραηλινής άσκησης μεγάλης κλίμακος, και ο Μάρτιος πλησιάζει*. Το Ιράν αποφάσισε πως χωρίς την δική του άδεια κανένα πολεμικό πλοίο οποιασδήποτε χώρας δεν θα εισέρχεται στον Κόλπο. Πώς θα εμποδίσει όσους αρνηθούν να λάβουν την άδειά του; Είναι ένα ερώτημα που μόνο δυσοίωνες για την ειρήνη απαντήσεις επιδέχεται.

Πέρα όμως από τις λεπτομέρειες του πεδίου μάχης, είναι καλό να μην ξεχνάμε (παρα-συρμένοι από την καθεστωτική προπαγάνδα) την ουσία του θέματος: ότι το Ιράν είναι μια χώρα φιλειρηνική που δεν επιτέθηκε ποτέ σε κανέναν (αντίθετα, δέχτηκε καί δέχεται επιθέσεις κι απειλές), είναι μια χώρα που - σύμφωνα με όλες τις εκθέσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών - ΔΕΝ έχει πυρηνικά όπλα (που κι αν είχε δεν θα σήμαινε τίποτε το ιδιαίτερο, αφού όλοι οι γείτονές του έχουν), είναι μια χώρα που έχει αναδειχθεί σε στόχο από τον υπερατλαντικό μεγαλοτραμπούκο για χάρη τού μεσανατολίτη νταβατζή του (περίπτωση Ιράκ, με ...κανονικό copy/paste). Παρότι έχει πλήρως συμμορφωθεί με όλες τις εκβιαστικές απαιτήσεις της διεθνούς Κυνότητας, παρότι κατ’ επανάληψη (2001, 2003) πρότεινε κλάδο ειρήνης στις ΗΠΑ, εξακολουθεί να αποτελεί μόνιμο αποδιοπομπαίο τράγο των ΜΜΕ και των παρακρα-τικών διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Το ποιοι κατευθύνουν όλη αυτή την ιστορία δεν χρειάζεται να το ξαναναλύσουμε, μόνο ένας άσχετος ή ένας ευήθης δεν το αντιλαμβάνεται (δεν χρειάζεται να αυτοπροσφερόμεθα διαρκώς ως βορά στα μαντρόσκυλα του σιωνισμού).

Τι θα κάνουμε εμείς ως Ελλάς; Ά, μα εμείς τώρα είμαστε στρατηγικοί εταίροι του Ισραήλ, τι μπορούμε να κάνουμε; Βγάλαμε τόν σκασμό (όπως όλη η υφήλιος) καί γιά τήν τρίτη δολοφονία Ιρανού πυρηνικού επιστήμονα μέσα σε έναν χρόνο, μέ μια προφανώς αμερικανοϊσραηλινή εγκληματική ενέργεια. Σιγά μην υπολογίσουμε τις ανάγκες μας σε πετρέλαιο (το Ιράν είναι η τελευταία χώρα που μας πουλάει επί πιστώσει)! Βρε εδώ κρίνεται το μέλλον τής ανθρωπότητας, η μάχη του καλού κατά του κακού, εμείς θα μείνουμε σε μπακάλικους υπολογισμούς; Στην πρώτη γραμμή, γρήγορα!

* Μάρτιο έγινε και η επίθεση στη Γιουγκοσλαβία και η εισβολή στο Ιράκ.

Κώστας Καραίσκος
www.antifonitis.gr