Τα διαγγέλματα της υποτέλειας

Τα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα των «κεφαλών του έθνους» από εκείνα του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Πρωθυπουργού και του Διευθυντού της Τράπεζας της Ελλάδος ως αυτά των «αρμοδίων υπουργών» και κάποιων σοφολογιοτάτων βουλευτών, αποδεικνύουν ότι η χώρα ποδηγετείται από άσχετους και ημιμαθείς, που ως μοναδικό στόχο τους έχουν θέσει να εξασφαλίσουν στους ξένους «σωτήρες» μας ελεύθερο πεδίο δράσης, εξουδετερώνοντας τις... λαϊκές αντιδράσεις με την ανάπτυξη φοβικών συνδρόμων περί ολικής οικονομικής καταστροφής αν δεν ακολουθήσουμε πειθήνια τις μνημονιακες εντολές.

Πρόκειται για τη «λογική» του Δ.Ν.Τ., της τρόικας και των τοποτηρητών [gauleiter, όπως ελέγοντο επί χιτλερισμού] της Κας Μέρκελ. Μια «λογική» κάθετης συρρίκνωσης των λαϊκών εισοδημάτων και εξώνησης αντί πινακίου φακής όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας σε ξένους «επενδυτές».

Για μία ακόμη φορά οι... ανεγκέφαλες «κεφαλές του έθνους» απέδειξαν ότι δεν έχουν ίχνος πολιτικής εντιμότητας και προσωπικής αξιοπρέπειας, διότι αν είχαν θα έπρεπε να μας εξηγήσουν με τα «ελπιδοφόρα» μηνύματα τους γιατί η πολιτική που ακολουθήθηκε απέτυχε παταγωδώς σε όλα ανεξαιρέτως τα σημεία και γιατί παρ όλα αυτά συνεχίζουν ακάθεκτοι την ίδια τακτική.

Τουλάχιστον να μας έδιναν και ένα έστω παράδειγμα στον πλανήτη όπου το μίγμα αυτής της πολιτικής πέτυχε και να μας εξηγήσουν πώς και γιατί η αποτίναξη αυτής της πολιτικής όπου εφαρμόστηκε (κλασσικό παράδειγμα η γειτονική μας Τουρκία) οδήγησε σε ανάκαμψη.

Οι περίφημοι «τεχνοκράτες» ενώπιον των οποίων ευλαβώς υποκλίνονται οι πολιτικοί της πενταροδεκάρας απεδείχθη ότι δεν γνωρίζουν ό,τι και ένας πρωτοετής φοιτητής οικονομικών γνωρίζει, δηλαδή ότι ο στραγγαλισμός των εισοδημάτων επιταχύνει και βαθαίνει αναπόδραστα την ύφεση.

Αγνοούν οι κύριοι αυτοί , διότι διδάχθηκαν τα οικονομικά ως economics και όχι ως Πολιτική Οικονομία και στη διάρκεια της θητείας τους στη Διεθνή της ληστρικής κερδοσκοπίας , ότι στην κρίση του '29-'30 ο ντόκτορ Σαχτ, ο λόρδος Κέυνς, ο Ρούσβελτ με το New Deal- ακόμα και ο Ομπάμα σήμερα - ακολούθησαν τον δρόμο της αναθέρμανσης της οικονομίας με ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης των μαζών.

Οι σημερινοί «τεχνοκράτες» στην πλειοψηφία τους αντίθετα , ταγμένοι στην υπηρεσία του διεθνούς τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού παρασιτικού κεφαλαίου, αφού στάθηκαν ανίκανοι να αντιληφθούν ότι η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, που τόσο ύμνησαν , οδηγεί αναπόφευκτα όχι μόνο σε παγκόσμια κρίση, αλλά και σε κατάργηση της αυτονομίας της πολιτικής σε διεθνή κλίμακα, που την καθιστά όλο και περισσότερο υποχείρια των κέντρων αποφάσεων και χειρισμών του υπερεθνικού παρασιτικού κεφαλαίου.

Στη χώρα μας ιδιαίτερα κυριάρχησαν πολιτικά ανθρωπάρια του τύπου Γ. Παπανδρέου, που σε σύμπραξη με άλλα «ηγετικά» στελέχη είδαν την κρίση μόνο ως δημοσιονομικό πρόβλημα, που μπορεί να αντιμετωπισθεί με πτώχευση του λαού και μαζική ανεργία, μία αντιμετώπιση που συνιστά υποθήκη του μέλλοντος του έθνους για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.

Μία υποθήκευση οικονομική στη βάση της, που όμως συνεπάγεται μια τεράστια αιμορραγία λόγω της μετανάστευσης του αξιολογότερου δυναμικού της χώρας (την τρίτη μέσα σε έναν αιώνα!) και συνεπακόλουθα την ακόμη μεγαλύτερη πτώση της γεννητικότητας.

Βρισκόμαστε κατά συνέπεια σε μια μειοδοτική και αντεθνική άσκηση πολιτικής και γι αυτό η οργανωμένη αντίδραση απέναντί της συνιστά υπέρτατο και άμεσο πατριωτικό καθήκον.

Ποιες όμως κατευθύνσεις πρέπει να πάρει η αντίδραση αυτή;

Τις ακόλουθες:

1. Την καταγγελία και την κατάργηση του μνημονίου, που καθιερώνει ένα είδος ληστρικού δανεισμού σε βάρος της χώρας, χωρίς να διευκολύνεται στο παραμικρό η οικονομία της χώρας,
2. Την άμεση και επίσημη στάση πληρωμών των ξένων δανείων ως επαχθών, όπως έκανε ο Ισημερινός.
3. Την αναζήτηση άλλων πηγών δανειοδότησης με απείρως ευνοϊκότερους όρους, που είναι διαθέσιμες, αλλά οι αγοραίες «κεφαλές» του έθνους θέλουν να αγνοούν,
4. Την άμεση κήρυξη της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με ταχύτατη εκπόνηση των όρων αξιοποίησής της όπως έκανε η Κύπρος,
5. Την επαναφορά της απαίτησης εξόφλησης των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων.
6. Την ταχύτατη επενδυτική δραστηριοποίηση του κράτους σε έργα υποδομής,
7. Τη δικαστική διερεύνηση όλων ανεξαιρέτως των ελληνικής ιδιοκτησίας οφσόρ εταιριών και το άνοιγμα των λογαριασμών Ελλήνων καταθετών στην Ελβετία, την Κύπρο ή όπου αλλού,
8. Την ενίσχυση του ρόλου και των αρμοδιοτήτων των οικονομικών εισαγγελέων.

Ορθώς τονίζεται ότι ο πολιτικός κόσμος της μεταπολίτευσης εξόφλησε οριστικά και οι όποιοι δουλόφρονες δηλώσεις υποτέλειας προς τους Ευρωπαίους και διεθνείς επικυρίαρχους δεν τον σώζουν.

Η κρίση έχει και τα καλά της, διότι αποκαλύπτει το πόσο ανήμπορα και δειλά ανδρείκελα λυμαίνονται την εξουσία και αναγκάζει τους πρωτεργάτες της κλεπτοκρατίας να μιλάνε για πρώτη φορά για την αναγκαιότητα μεταρρυθμίσεων, που οι ίδιοι αυτοί επί δεκαετίες απέφυγαν επιμελώς να κάνουν.

Ο ελληνικός λαός απέδειξε ήδη ότι δεν τελεί «εν υπνώσει» όπως πίστευαν οι λυμεώνες της εξουσίας και του πλούτου της χώρας αυτά που θα ακολουθήσουν δεν πρόκειται να ανασχεθούν από τις τρομολαγνικές δηλώσεις των πολιτικών «αρχόντων» της χώρας. Αυτοί έχασαν την έξωθεν καλή μαρτυρία και η απώλεια αυτής είναι οριστική.
γράφει ο Βασίλης Φίλιας

από το Ελεύθερη Ζώνη η φωτό από το Γρέκι

Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://apneagr.blogspot