Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Ο Αμπντούλ και το λαμόγιο



Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Το μεταναστευτικό είναι ο Ιερός Μόσχος της καθ’ ημάς αριστεράς, πάσης αποχρώσεως. Η καψούρα για τους λαθραίους εισβολείς που σπρώχνει η Άγκυρα στην χώρα μας, είναι το «αριστερόμετρο», με το οποίο μετράνε το προοδευτιλίκι τους διάφοροι.
Όχι, οι μαυριδεροί Αφγανοί, Πακιστανοί και Άραβες, οι Σομαλοί και Νιγηριανοί απρόσκλητοι μουσαφιραίοι, δεν βλάπτουν την Πατρίδα περισσότερο από κάτι ελληνότατα σόγια και τους παρατρεχάμενους τους. Δεν είναι ...
φυλετικό ζήτημα. Σίγουρα ο Λάκης Λαμόγιος, της γνωστής οικογενείας των Λαμογιαίων, με συμμετοχή στο Πολυτεχνείο, στον Ρήγα, στο ΕΚΚΕ, στους τρότσκες κλπ, στο σημιτέϊκο και σε πέντε – έξι ΜΚΟ, υπάλληλος του μονοπύθμενου ή του X μονοπωλιακού μπετατζή, δεν ανήκει σε ανώτερο ανθρώπινο είδος. Απλά, αδέρφια, δεν χωράμε. Πήξαμε.
Η λαθρομετανάστευση όπως κι η όλη εγκληματικότητα, γιατί, θυμίζω, η λαθρομετανάστευση είναι κι αυτή έγκλημα, το ΄χουμε γράψει, είναι ταξική. Ξεσκίζει τις ζωές των απλών ανθρώπων. Οι μουσαφιραίοι δεν περιφέρονται με τα ζεμπίλια τους στην Πολιτεία. Αν σκάσουν μύτη στην Εκάλη κατά μπουλούκια και χαλάσουν την «αισθητική του αστικού τοπίου», θα τους μαζέψουν σούμπιτους τα όργανα της τάξεως. Εκεί στον λάκκο των φτωχών, των προλετάριων και των μικροαστών, στον Άγιο Παντελεήμονα, στην Πλατεία Βάθη, στην Κυψέλη, στην παραλία της Πάτρας, καταλήγουν και οι απόκληροι της Αφρικής και της Ασίας. Μπροστά στα μαγαζιά του «ιστορικού κέντρου» απλώνουν τις λινάτσες με τα λαθραία της Καμόρα. Όχι στην Πατριάρχου Ιωακείμ, ούτε στα εμπορικά κέντρα των Βορείων Προαστίων και της Γλυφάδας. Το ζήτημα λοιπόν δεν χρειάζεται καμμιά ιδεολογικοποίηση. Χρειάζεται απλά κοινό νου. Δεν μπορούμε να ενσωματώσουμε στρατιές μουσουλμάνων κατσαπλιάδων. Είναι και άδικο απέναντι στους μετανάστες που σέβονται την χώρα και τους νόμους της, που θέλουν να αφομοιωθούν, που προσαρμόζονται στον Ελληνικό Τρόπο. Δεν μπορούν να έχουν την ίδια μεταχείριση με νταβαντζήδες, ναρκέμπορους, λαθρέμπορους, με όσους μπαίνουν παράνομα χωρίς να δικαιούνται πολιτικό άσυλο και ζουν παρασιτικά, διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό μας και γκετοποιώντας ολόκληρες συνοικίες. Κι ύστερα, ελέω Ραγκούση, να περιμένουν και την ιθαγένεια με αυτόματο τρόπο, χωρίς εξατομικευμένα κριτήρια προσαρμογής στην ελληνική κοινωνία.
Είναι ωμό αλλά δεν μπορώ να το πω αλλιώς. Οι λαθραίοι, που δεν δικαιούνται άσυλο ή δεν έχουν σοβαρούς ανθρωπιστικούς λόγους, πρέπει να περνάνε ζόρικα. Να μην μπορούν να μείνουν ούτε ώρες στον δρόμο. Να τους μαζεύει το πρώτο περίπολο του Στρατού ή της Αστυνομίας που θα τους συναντήσει. Να ξέρουν πως η κράτηση τους θα είναι επ’ αόριστον, ώσπου να συναινέσουν να φύγουν, δηλώνοντας την χώρα καταγωγής τους. Θα περάσουν το μήνυμα και στους επίδοξους μουσαφιραίους, στα σόγια που πακετάρουν στα υψίπεδα του Αφγανιστάν και της Σομαλίας. Να παίρνουν τηλέφωνο στη Λαχώρη και να λένε «ξάδερφε, μακριά από δω, οι Έλληνες δεν αστειεύονται».
Αυτό το ιδιόμορφο κομμάτι της ελληνικής αριστεράς, ας βρει άλλα πεδία αριστεροσύνης και καραμπαμπάμ προοδευτικότητας. Δόξα τω Γιαραμπή, υπάρχουν, χελώνες, λιβελούλες, φαλακροκόρακες, λύγκες κι αρκούδες, το δικαίωμα του Μπάμπη να παντρευτεί τον Μήτσο κλπ. Όρεξη να ‘χεις και υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι για ν΄ αποφύγεις τα καθήκοντα σου απέναντι στους παλιοέλληνες.
Κι εν πάση περιπτώσει, ας ρωτήσουμε τον λαό, το αφεντικό του τόπου. Νόμος δεν είναι το δίκιο του πακιστανού. Όχι ακόμη τουλάχιστον. Ας ρωτήσουμε με ένα ωραίο δημοψήφισμα, αν οι Έλληνες πολίτες θέλουν την πόρτα της Πατρίδας ορθάνοιχτη κι αφύλαχτη. Να τους ρωτήσουμε αν θέλουν σύλληψη, επ’ αόριστον κράτηση κι απέλαση, όσων δεν δικαιούνται πολιτικό άσυλο και δεν έχουν σοβαρούς κι αποδεδειγμένους ανθρωπιστικούς λόγους που βρέθηκαν εδώ.
Να ρωτήσουμε τους Έλληνες αν θέλουν ελληνοποιήσεις με αυτοματισμούς ή με εξατομικευμένα κριτήρια, να αποδεικνύει ο αλλοδαπός ότι νοιώθει Έλληνας, ξέρει την γλώσσα, την Ιστορία μας, ότι σέβεται την χώρα, θέλει να την κάνει πατρίδα του κι όχι να κονομήσουμε πεντέξι ακόμη μουσουλμανικές μειονότητες.
Στο κάτω – κάτω δεν τους καλέσαμε εμείς να ΄ρθουν, ούτε τους φέραμε με το ζόρι. Δεν βομβαρδίσαμε τα χωριά τους, ούτε εξαθλιώσαμε με εκμετάλλευση τις χώρες τους.
Η Μοντάνα, παίδες, είναι από τις πιο αραιοκατοικημένες πολιτείες των ΗΠΑ. Χωράει όλα τα αδέρφια του Σκουρλέτη από την Ασία και την Αφρική, που μας κατσίκωσε η Τουρκία στον μνημονιακό μας σβέρκο. Χωράνε όλοι και θα είναι πάλι αραιοκατοικημένη. Ας τους πάρουν λοιπόν οι μεγάλοι μας φίλοι και σύμμαχοι, ας τους δώσουν κι από δυο γελάδες και θα την βγάλουν ζάχαρη.
Επειδή όμως χλωμό το βλέπω να γίνεται, ας φροντίσουμε τα του οίκου μας και για να λύσουμε και τα υπαρξιακά της καθεστωτικής αριστεροφροσύνης, ας ρωτήσουμε τον κυρίαρχο Λαό και να συμμορφωθούμε όλοι. Όλοι όμως. Έχει άποψη πολύ πιο σκληρή από την δική μου…
(Δημοσιεύεται στην Δημοκρατία)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου